HAYATIN İÇİN YALVAR (18+)

8.BÖLÜM

Leonardo

Ne kadar cansız bakışlar

İlk düşüncem bu olmuştu. Onu bara giderken gördüğümde gözlerim kalçalarına, göğüslerine, yüzüne ya da saçlarına takılmadı. Sadece oldukça ruhsuz ama aynı zamanda güçlü olan gözlerine baktı.

Şimdi ise o gözlerde kısa süreli bir kaç duygu belli oldu. Öfke, korku, kin, kararlılık ve savaşma arzusu. Ama bu arzu benim istediğim değildi. Sanki onu oraya kapatsam oracıkta ölecek gibiydi. Benimle değil, o odadan nefret etme sebebi ile savaşacaktı.

Ve şaşırtıcı bir şekilde onun ağlayıp kıvranan görüntüsü beni memnun etmeyecekti. Odadan çıkarken Alessa arkamdan geliyordu. Koridorda sadece benim ayakkabılarımın sesi yankılanırken ona hâlâ hiç bir eşya vermediğimi hatırladım. Sadece bir sütyen ve tanga -ki siktiğimin tangası çok ateşliydi- ile geziyordu. Şaşırtıcı olan ise bunu o kadar sorun etmemesiydi. İç çektim ve üstümdeki kabanı çıkartıp ona giydirdim.

Leonardo:Christian az sonra eşyaları getirir. O zamana kadar bunu giy.

İçimden küfür ettim. Kızı bağlamamıştım, işkence etmemiştim, şu an benimle beraber en iyi mutfaktan yemek yemesi için yemek salonuna götürüyordum ve birde üstüne kendi kabanımı veriyordum. Delirmiş olmam gerek diye düşünürken kabanı omuzlarından attı.

Alessa:Gerek yok, sigara kokuyor ve ben sigara kokusundan iğrenirim.

O ilerlemeye devam ederken yerdeki kabana baktım. Bu şımarıklığı yüzünden onu cezalandırmak istedim ama yaptığım tek şey cebimdeki sigara paketini kabanın üstüne attıktan sonra arkamı dönüp gitmekti.

~~~

Yemekten sonra Christian alışverişi yaptığını ve eşyaları ne yapması gerektiğini soran bir mesaj attı. Ona boş bir odayı temizletmesini, baştam aşağı düzenlemesini ve eşyaları oraya koymasını söyledikten sonra telefonu kapatıp kenara koydum.

Alessa:Duşa girmek isitiyorum.

Karşımda oturan Alessaya baktım. Bunu o kadar normal bir ses tonu ile söylemişti ki bir an kafasının yerinde olup olmadığını düşündüm. Normalde önceki tüm kadınlar elleri titreyerek yemek yemiş, her fırsatta kaçmaya çalışmıslardı. Elessa bu kaçışa herkesten fazla yaklaşmış ama benimle alay ettikten sonra normal bir şekilde hayatına devam etmişti.

Leonardo:Şimdi gideceğin odada banyo var.

Alessa:Pekala, o zaman ben doydum.

Tabağına baktım. Gurmelerin yaptığı tadımlar bile onun yediği yemekten fazlaydı.

Leonardo:Bitir şunu.

Alessa:Hm? Hayır, doydum.

Leonardo:Açlıktan ölmeye çalışmıyorsan o kadarcık yemek hiç bir boka yaramaz. Otur ve bitir şunu.

Durdu, cevap vermedi ve geri oturdu. Yemeyini hızlıca yedikten sonra ağzındaki son lokmayı zorla yuttu.

Alessa:Oda neredeydi?

O sorunun cevabını beklerken benim gözlerim göğüslerinin biraz üstüne ve tam ortaya damlayan yemek suyundaydı. Bir damla üstüne dökmüş ama bunu fark etmemişti. Ayağa kalktım ve yanına geldim. O da ayağa kalktı.

Alessa:Yolu göster?

Bileklerini tutup arkasında birleştirme arzum her an gerçekleşebilirdi. Dilimi o damlanın olduğu yerden başlatıp her santimini yalayabilirdim. O altımda inleyip ikinci kez boşalırken henüz ön sevişmede olurduk ve ilk tur bittiğinde yorgunluktan bayılmak üzere olurdu. Bu düşünce ile sertleştiğimi hissettim. Elim bileklerini tutmak için uzandı ama durdum. Sanki ona dokunursam kesinlikle yapmamam gereken bir şey yapmış olacaktım. Bana yalvarmayacak ama benden nefret edecekti. Elimi geri çektim ve arkamı dönüp ilerledim.

Leonardo:Bu taraftan.

Alessa arkamdan gelirken onu yeni odasına doğru götürdüm. Madem dokunamıyordum, en azından olabildiğince yakınımda tutardım.