HAYATIN İÇİN YALVAR (18+)

22.BÖLÜM

Alessa

Leonardo büyük metal kapının şifresini girdiğinde kapıdan küçük bir klik sesi geldi. Kapıyı açtığında yüzüme soğuk hava ve iğrenç bir koku geldi. İçerisi ter, idrar ve kan kokuyordu. İçeri girdiğimizde Leonardi kenardaki düğmeye basıp ışıkları yaktı. Babam taş zeminde öylece uyuyordu. Bir kolu ve bir bacağı zincirlerle boruya başlanmıştı. Leonardo yerde duran eline bastığında babam acı ile inleyerek kalktı. O daha ne olduğunu anlayamazken Lenardo bana döndü.

Leonardo:Yalnız mı yapmak istersin?

Başımla onayladığımda Leonardo metal dolabı gösterdi.

Leonardo:İhtiyacın olabilecek her şey orada.

Gitmeden önce babama -sanki yapabilirmiş gibi- "Yanlış bir şey yaparsan olacaklardan ben sorumlu değilim" bakışı atıp odadan çıktı. Metal dolaba yaklaşırken sordum.

Alessa:Kim olduğumu biliyor musun?

Brad:Hayır.

Tam ağzımı açtığımda konuştu ve ona döndüm.

Brad:Beni dinle, eğer buradan kurtulmama yardım edersen sana hayal edemeyeceğin kadar fazla para öderim. Hatta! Eğer ilgilenirsen burada yaşayan bir kızım var! Oldukça iyi bir sürtüktür! Ne dersin?

Alessa:...Sürtük.

Dolabı açtım ve içinde keskin bir bıçak aldım. Babamın yanına dönüp önüne çömeldim.

Alessa:Demek bir sürtüğe benziyorum?

Bıçağı parmağını doğru hızla indirdiğimde parmak havada uçtu. Babamın çığlığı odada yankılandı. Benim kim olduğumu anlamış olacak ki kaşlarinı çattı.

Brad:Sen nasıl buradasın?! Bu pahalı kıyafetlerde ne?!

Cevap vermeden bir parmağını daha kestiğimde acı çığlığı odayı doldurdu.

Alessa:Sürtük, sürtük, sürtük...ne zamandır tacize uğrayan kişilere sürtük deniyor?

Yandaki dolaptan bir pense alıp tırnaklarını söktüm. Kalan sekiz parmağı kanlarla kaplıyken ayağa kalktım.

Alessa:Onca yıl...siktiğimin çocukluğu senin yaşında adamlar tarafından sikilerek geçti!

Geriye kalan tüm parmaklarınıda kestim. Babam verde nefes nefese yatarken cebimdeki tabancayı çıkarttım ve önce bacak arasına, sonra kafasına son olarakta göğüsüne sıktım. Cesetten kanlar akarken elimdeki kanı beyaz T-shirt'üme sildim ve büyük demir kapıyı açım odadan çıktım.

Leonardo:Biraz daha uzun sürer diye düşünmüştüm.

Alessa:Dayanamadım.

Leonardo'ya döndüm.

Alessa:Senin becerilerini görelim.

Leonardo güldü ve kolunu benim belime doladı. Başka bir demir kapının önüne geldik. Leonardo bu sefer başka bir şifre girdi ve kapıyı açtı. İçeri girdiğimizde ışığı yaktı ve büyük kapıyı kapattı.

Alessa:Sanırım bu adam için beni bekleyemedin.

Ray'in tüm yüzü dağılmıstı. Bir sandalyeye bağlanmıştı. Bazı dişleri dökülmüş, kıyafetleri parçalanmış ve kollarında çizikler vardı. Kalıcı büyük bir hasar yoktu ama baya hırpalanmıştı.

Leonardo:Ben bekledim, Christian bekleyemedi.

Alessa:Christian?

Leonardo:O da seni seviyor.

Bana döndü ve ciddi bir şekilde söyledi.

Leonardo:Sınırında olarak. Fazla yakın olmaması gerektiğini o da biliyor.

Güldüm.

Alessa:O zaten evlenmiyor muydu.

Leonardo Ray'e döndü.

Leonardo:Ray'de evli.

Saçlarımı karıştırdı ve alnımı öptü.

Leonardo:Kenara otur ve fazla olursa çık.

Başımla onayladım ve işaret ettiği temiz koltuğa oturdum. Leonardo Ray'in yüzüne bir yumruk attığında Ray acı içinde uyandı. Yalvarmaya hazırdı ama Leonardo yan masadaki kumaş parçasını alıp ağzını bağladığında geriye sadece anlaşılmaz mırıltılar kaldı.

Her şey yakından, detaylı bir şekilde gördüm. Profesyonel birinin benden farkını. Gözlerindeki memnuniyet ve öfkeyi. Tek tek çekilen tırnaklar, eklem eklem koparılan uzuvları, her yeri kan içinde bırakan yumruklar ve travma yaratacak türlü iskenceler. Leonardo tabancasını çıkarttı ve son vuruşu alnına yaptı.

Leonardo:Otuzbeş dakika. Senden yirmibeş dakika fazla.

O da ellerini gömleğine sildiğinde odadan çıktık. Leonardo kapıda duran görevliye umursamazca emir verdi.

Leonardo:Şu pisliği temizle.

"Evet efendim"

Tekrar üst kata çıktık.

Alessa:Ben duşa giriyorum.

Ben kendi odama ilerlerken Leonardo kolunu omzuma attı ve gitmemi engelledi. Beni kendi odasına çekerken güldü.

Leonardo:Biz duşa giriyoruz.