Under the Blooded Moon

Kabanata 21

Under the blooded moon.....

S's

"Serenity." Nahimigan ko ang babala sa boses ni Amoranda ngunit hindi ko siya pinansin.

Magkahalong, sakit ng katawan, init at galit ang nararamdaman ko ngayon habang nagka-tingin sa kanila.

When Janra whispered some chants, and Rorun started to electrify Creed I quickly got up. Everything went smoothly.

Hinawakan ni Amoranda ang kamay ko ngunit tinabig ko lamang iyon, tumakbo ako sa kabila ng init, sabay sa pag-labas ng kabuuan ng Pulang buwan.

Sa kung anong dahilan ay tumalon ako lalo na nang marinig ang nasasaktang ungol ni Creed.

When I landed my feet, I felt different, I felt heavier, I felt something else. Agad kong sinunggaban si Rorun, kinagat ko ang kaniyang bewang at iwinagay-way ang katawan niyang nasa bunganga ko, nang madiin ang aking mga ngipin ay binato ko siya sa puno.

I moved my head in the right to look at Janra, I groaned loudly while looking at her. Nanlaki ang mga mata niya habang pinagmamasdan ako, tinagilid ko ang ulo at lumakad sa paligid niya, tumahol ako na parang aso bago umastang susugod kaya napa-atras siya.

I groaned ones again to smack her, but numerous wolves fought against me, I wasn't shocked. One by one, I hit them in the face or on the body.

Hindi pa man natatapos ang limang minuto ay natapos na ang laban sa pagitan ko at ng mga lobong iyon, hindi mahirap dahil sa laki ng katawan ko.

Muli kong itinagilid ang ulo at nilingon si Janra, muling nagbalik ang takot sa kaniyang mukha, tinaas niya ang ulo at tinignan ang pulang buwan, rinig na rinig ko ang mahinang pag-lunok niya kaya halos mapangisi ako.

Nang mapag-desisyonan na siyang salakayin ay napatigil ako dahil sa isang itim na lobo na bumangga sa akin, napa-atras ako ngunit hindi ako natumba.

Umalulong ako at umastang susugod pa ngunit agad na silang umalis kasama ng limang natirang kasamahan nila. Gusto ko silang sundan ngunit may humarang pa sa akin na dalawang lobo, nanghihinayang kong dinag-anan sila ng sabay, nang magawa ay kinagat ko ang kanilang ulo upang matanggal iyon mula sa pagkakabit sa kanilang katawan.

Nang matapos ay nilingon ko si Solenn, tumango naman siya at nilapitan ang natitirang lobo na buhay.....

Mas may kailangan akong asikasuhin..... Si Creed!

Agad akong lumakad patungo sa lugar niya, nakaupo siya at nakangisi sa akin. Nang makalapit ay kinuskos ko ang mabalahibong ulo ko sa kaniya, I howled and whimpered, wishing he could understand what I am saying.

Nanghihinang hinawakan niya ang ulo ko at kinukos ang kamay sa aking balahibo, ang sarap sa pakiramdam ng ginagawa niya, pinaghalong kiliti at hagod.

"Lumabas na ang totoong kapangyarihan ng, Punong tagapangalaga!" Sigaw ni Arminato.

Umalis ako sa pwesto ni Creed at tinignan sila isa isa, nagsimulang lumuhod si Arminato, kasabay noon ay sina Daniel, Solenn, Janra, Jenger.

Sinundan naman noon ni Amoranda na ngayon ay tuwang tuwa na nakatingin sa akin, Vaughn smiled at me boyishly before winking.

"Punong Serenity, Pinuno ng kunseho!" Sabay sabay nilang sigaw.

Gusto kong ngumiti ngunit hindi ko iyon magagawa dahil nasa lobong katawan ko pa ako.

Inilibot ko ang paningin sa kanila, tumigil ang mga mata ko sa pwesto ni Creed. He was kneeling and saying the same words to me. Nakakakilig.

Nanatiling ganoon ang ayos ko kahit nang napag-desisyon na naming bumalik sa kampo, wala akong damit kaya nakakainis.