After Our Unlucky Getaway (Haciendera Series #3)

Kabanata 29

Kabanata 29

Die

"I know right! He's cute but not my type," sabi ni Aysel habang tinitingnan ang lalaki na sumasayaw sa gitna ng mga nagsasayawan sa dancefloor.

Uminom ako ng tequila at nilapag ang baso sa mesa. Nasa tabi ko si Aysel at hawak niya ang inumin na Martini. Ang musika sa mga stereos at makukulay na ilaw ay nagpapababuhay madaling araw.

"Why don't you join that one? Parang kanina pa nakatingin sa'yo," sabi ko.

Ngumiwi siya. "Hindi siya sa'kin nakatingin. Sa'yo kaya!"

Talaga? Tumingin pa ako sa lalaki at sa'kin nga nakatitig! He winked at me. Iniwas ko ang tingin sa kanya.

Well, sorry na lang siya. I'm not interested to any men here. Dahil alam kong isa lang ang hanap nila.

I'm wearing my black satin dress with slit and a black stilletos. Si Aysel naman ay naka gold tube mini dress and boots.

"Kailan mo sa'kin ipapakilala si Roshan? Kung kailan nakaalis na..."

It's been a week since Roshan left para pumunta sa Cebu to take in charge of the task that was given by my father. Akala ko ay tatlong araw lang ang itatagal niya roon pero umabot pa ng ilang araw. May problema kaya roon?

Ilang araw na rin siyang wala sa hotel. Sa bawat araw na pumapasok ako ay sinasadya kong dumaan sa kanyang opisina para tingnan kung dumating na siya. But I'll end up disappointed.

I don't know I keep on doing that. Maybe I just miss talking to him. Wait... What the heck are you saying, Soleia?

A drunk female stranger lost his balance at tumama ang katawan niya sa mesa namin. Tinulungan siya ng mga bodyguard ko na tumayo. She smiled and said sorry to us bago umalis.

"Ayos ka lang po ba, Miss?" tanong ng isa kong bodyguard.

Tumango ako. Tipid siyang tumango at bumalik sa pwesto. I sipped my drink.

"Hindi ka maiwan iwan ng mga bodyguards mo, 'no? May ilan na pinagtitinginan sila kasi baka may artista rito."

I guess that's because they are wearing a black suit and black slacks. Like those I watched in an Asian series. Hanggang sa pagpunta ko sa ganitong lugar ay may nakabantay sa'kin na bodyguards. May tatlo akong kasama.

"Mawawala lang sila kapag nahuli na ang taong nagbabanta sa buhay ko. And when that happens, I'd be finally be safe."

She smiled at me. "Syempre, 'no. That means we can go to clubs and shop freely like we used to."

Tipid akong ngumiti. Tumayo kami at sumayaw kasabay ang magandang beat ng musika sa harap lang ng table namim. We're here to release our stress from work kaya dapat walang sayangin na oras.

"Hi, Miss! Wanna dance with me?"

Isang lalaki ang lumapit sa'kin na hindi ko kilala. He's smiling at me. He's tall and I think he'a older than a me.

"No," pagtatanggi ko.

"Sige na, Miss. Boring dito. You're safe with me—" hinawakan niya ang bewang ko nang walang permiso.

Humarang kaagad ang bodyguard ko at inalis ang pagkakahawak sa'kin. "Ayaw niya kaya huwag mong pilitin. Maghanap ka ng iba, Sir."

The stranger's eyebrows furrowed as he glanced at my bodyguard. Medyo marahas siyang bumitaw at umalis na bigo. Bumalik ang bodyguard sa kaniyang pwesto.

Niyaya akong sumayaw sa dancefloor ni Aysel pero tumanggi ako. Sumimangot siya at saglit na pumunta sa restroom. My phone vibrated on the table and I saw one message.