The Last Human | Vmin [completed]

01 - අවසන් මනුස්සයා

ග්ලැසියර් කඳු කඩා වැටීම වගේම මුහුදු මට්ටම ඉහල යාමත් සමග පෘතුවි තලයෙන් 99.9% ටම ඇති උනේ සාගරය පමණයි. සූර්යය ගිනි දැල් , විශ වායු වර්ග වල ප්‍රතිපලයක් ලෙස පෘතුවි තලයෙන් අවසන් ජීවියාත් වාෂ්ප වෙලා ගියේ පෘතුවියම එකම සොහොනක් බවට පත් කරමින්. බොහොම හිමින් පෘතුවිය පටන් ගත්ත මුල් අවධිය ආයෙත් වරක් ඇති වෙනකොට පෘතුවියෙ නැවත ඇති උන කටුක අයිස් යුගයක්.

4000 අවුරුද්ද පහු වෙනකොට පෘතුවියෙ ඉතිරි උන එකම ජීවය උනේ විශ වායු වර්ග වලට ඔරොත්තු දෙන කටු පැලෑටි වගේම නිර්වායු බැක්ටීරියා විශේෂ විතරයි. පෘතුවියේ සිදු උන තාක්ෂණික පරිණාමයේ උපරිම අවධිය උන වර්ෂ 3000 දී සිතා මතා ක්‍රියා කල හැකි හැඟීම් දැනීම් දැනෙන රොබෝවරුන් නිර්මාණය කිරීමට මිනිසා සමත් වෙනවා. එහි ප්‍රතිපලයක් ලෙස බිහි උන රොබෝ වරුන් පෘතුවිය මතින් ජීවය වාශ්ප වීමත් සමග වසර ගනනාවක් තිස්සෙ පෘතුවිය මත යලි ජීවය ප්‍රතිස්ථපනය කිරීමට විවිධාකාරයේ පරීක්ෂණ කටයුතු වල නියලෙමින් සිටින්නේ ඒ අයිස් තට්ටු මත නිර්මාණය කල විශාල පරීක්ෂණාගාර තුල.

එකිනෙකාව නිර්මාණය කරගනිමින් වර්ෂ තුන්දාහේ සිට වසර ගනනාවක් පුරාවට පෘතුවිය තුල පැවතියෙ රොබෝ පරම්පරාව!

"JM . ලැබ් එකට වාර්ථා කරන්න"

ග්ලාස් වින්ඩොව් එකෙන් එලිය බලාගෙන හිටපු හුරුබුහුටි රොබෝට පණිවිඩය මේන් ලැබ් එකෙන් ආවා. අයිස් වලින් ගල් ගැහුන පලාත දිහා බලාගෙන ගූගල් එකෙන් අවුරුදු ගණනාවකට පෙර ගිම්හාන කාලය පිලිබඳ තොරතුරු හොයමින් හිටපු JM අයිස් වලින් පිරුනු පලාත එක්ක හිනා උනා.

"අයි ප්‍රොමිස් යූ ඩියර් අර්ත්. අපි ඉක්මනට ඔයාව හිටිය තත්වෙටම පත් කරනවා. ටික කාලයක් දෙන්න"

හිමීට මිමිණුව JM මේන් ලැබ් එක දිහාවට ඇවිදගෙන ගියා.

"හෙලො JK."

"හෙලො JM. JM ට පුංචි පුදුම කිරීමක් තියනවා"

JK කියනකොට JM පුදුමයෙන් වගේ ඔහු දෙස බලාගෙන හිටියා.

"පුදුම කිරීමක්?"

"යස්. පුදුම කිරීමක්. ෆලො මී"