Doluçın

8.Bölüm

"Yardım etmelisin Esila."

Kız bacağını üstüste atarak sigarasından bir dal aldı.

Dumanı havaya vererek "Bu kızda ne buluyorsun anlamıyorum. Seni onda değerli kılan bir şey var. Sevgiline bile kıyıyorsun ama o kıza kıyamıyorsun." dedi Esila dalgayla gülerek.

"O kız masum. Karşısına bizler çıktık. Onun bir suçu yok." dedi Çınar koltukların birine oturarak.

Esila gülerek "Masum ve aynı zamanda güzel diyorsun." dedi. Sigarasından bir dal daha aldı. Bu sefer derin almıştı.

"Kıskanma bu kadar. Sende olmayan özellikleri taşıyabilir insanlar. Ve ben güzel diye bir şey demedim. Güzelse de kendine güzel." dedi iğneleyerek.

Dumanı verdi.

"Bende masumdum. Tabi bir aralar. Sonra karşıma yakışıklı bir delikanlı çıktı. Tanıyorsundur belki. Adı Çınar." diyerek gülümsedi.

"Sonra beni etkisi altına aldı. Genç kızdım sonuçta bir iki davranışında hayran kalmıştım ona. Sonra o çok çok sevdiğim yakışıklı beni kuyuya hapsedene kadar. Mutlu sooon!" dedi.

Yerinden rahatsız olarak "Peki o yakışıklı çocuğun(!) seni niye kuyuyu attığını ve zorunlu olduğunu da hatırlıyor musun?" dedi Çınar.

"Hep kendini kandırıyorsun. Gerçekten!" dedi Esila. Sigarayı masanın üstündeki küllükte söndürerek.

"Zorunluydum!"

Esila yerinden kalkarak "Değildin! Zorunlu değildin! Sen beni o kuyunun içinde yalnız başıma bıraktın! Arkana bile bakmadın! Orada ne yaşadığımı biliyor musun?" diye bağırdı.

Kıkırdayarak "Bilmiyordun..." dedi.

Çınar yüzünü eğmişti. Kızın haklı olduğunu adı gibi biliyordu.

"Özür dilerim" dedi fısıldayarak.

Kız kahkaha attı. "Sen benden özür mü diliyorsun?" dedi boş bakarak.

Çınar'a yaklaşarak kalbinin olduğu yeri gösterdi. "Benim ağzımdan önemli değil çıkabilir. Ama burası affetmiyor. İçim acıyor biliyor musun? Niye diyorum. Sabahtan akşama kadar niye yaptı , neden hakettim , ne yaptım ben onlara diyorum. Sabahtan akşama kadar!" diye bağırdı.

Oturduğu yerden kalkarak Esila'nın karşısına geçti."Ben seni bıraktıktan ne yaşadığımı sen biliyor musun? Vicdan azabından intihar etmek istedim." dedi Çınar. Onunda sesi yükselmişti.

"Şuanda karşımdaysan etmemişsin demek ki. Dora olmasa ölecektim oralarda."

"Seni gerçekten Dora'nın kurtardığına mı inanıyorsun? Dora'ya söylemeseydim seni orada ölüme terkedecekti. Yine benim sayemde kurtuldun."

Esila'nın yüzünü şaşkınlık aldı. "Ne?"

"Seni kendim kurtaramazdım. Çünkü..." dedi Çınar.

"Çünkü , ne?"

"Çünkü seni ölüme terketmemi isteyen gruptaki herkesti. İnsanları düşünüyorlardı. Eğer seni kurtarsaydım kimseye sözümü geçiremezdim. Bana güvenmezlerdi!"

İkiside yerine oturup sessizce oturdular birkaç süre.

"Şimdi bana yardım etmelisin Esila. Lütfen."

"Sana yardım etmek için değil , Dolunay için yardım edeceğim. "

"Niye?"

"Senin dediğin gibi kız masum."

"Sebebi sadece bu mu? Sen işine yaramayan insana yardım etmezsin."dedi Çınar.

"Sana mı etmeliydim? Sende işime yaramazsın!"