7. Bölüm

9 1 0
                                    

"Yapma" diye çığlık atarak uyandı Dolunay.

Yüzündeki ıslaklığı şimdi farketmişti. Gözünden yaşlar akıyordu.

"Anne!" diye bağırdı Dolunay.

Damla kapıyı açarak "Dolunay. Ne oldu?" dedi panikle.

Dolunay hıçkırıklara boğulup ağlıyordu.

Damla Dolunay'ın yatağına gelerek sımsıkı sarıldı. "Geçti , tamam. Sakin ol." dedi.

Hıçkırıkların içinde "Nefesim kesildi. Kendime engel olamadım." dedi kesik kesik soluklar alarak.

"Tamam. Bak şimdi iyileştin. Korkma , tamam mı?" dedi Damla.

Sakinleştirici sesi kızı bir an olsun rahatlatmıştı.

"B-ben...Ö-özür... D-ddiilerim." dedi Dolunay.

"Hayır, saçmalama. Senin özür dilemen gereken bir şey olmadı." dedi Damla.

Dolunay hala gözyaşlarına engel olamıyordu. Hıçkırıkları boğazında diziliyordu. Sanırım sinir krizi geçiriyorum diye düşündü kız.

"Şşşhhh... Şimdi yatağına yatıyorsun ve sakinleşiyorsun." dedi Damla. Dolunay'a kardeşiymiş gibi davranıyordu.

Kapının arasından Çınar çıktı.

"Nasılsın?" diye sordu.

Çınar Damla'ya eliyle işaret ederek çıkmasını söyledi. Damla yavaş yavaş Dolunay'ı bıraktı. Kırılacak bir cam gibi titiz davranıyordu. Dolunay , Damla onu bırakınca boşlukta hissetmişti kendini. Gözleri ağlamaktan şişmişti. Damla tamamen odadan çıkınca "Nasılsın?" diye tekrardan sordu.

"İ-iyiyim." dedi Dolunay. Sesi çatlak ve kısık çıkıyordu. Sesinin kısıldığını daha yeni farketmişti.

Çınar Dolunay'ın yattığı yere yöneldi.
Dolunay kenara kaymıştı. Çınar yavaş yavaş uzanarak "Yorucu bir gündü." dedi.

Dolunay onun kahverengi gözlerine bakıyordu. Başıyla onayladı.

"Her gün yeni yeni bilgiler öğreniyoruz işte." dedi Dolunay gülerek. Hem gözünden yaşlar akıyor hem de dudağı kıvrılıyordu.

"Evet. Hayatın ne çıkartacağı belli olmuyor." dedi Çınar onu onaylayarak.

Konuyu değiştirerek "Dora senin gerçek amcan mı?" diye sordu.

"Nerden çıktı bu soru?"

"Sizin hakkınızda bilgi sahibi olmak istiyorum."

Çınar sıkkınlıkla nefes verdi. "Evet , amcam." dedi.

"Peki onla niye düşmansınız?" dedi Dolunay.

"Aslında düşman değiliz. Sadece zıt yerlerdeyiz."

"Aynı şey değil mi?" dedi Dolunay.

"Düşmanım olsaydı Dora'ya yardım etmezdim." dedi Çınar.

"Dora'ya ne konuda yardım ettin ki?" dedi.

"Boşver. Hem senin uykun olmalı. Ben gideyim." dedi

Merakla "Var ama merak ediyorum. Ne zamandan beridir gücün ortaya çıktı?" dedi Dolunay.

"Küçükken. Dora amca beni geliştiriyordu. Aslında hepimizi eğitiyordu. Sonra..." dedi.

"Sonra , ne?"

"Sonra , bilmiyorum. Sana anlatamam." dedi gözünü devirip.

"Niye?"

"Niyesi yok Dolunay. Anlatamam diyorsam anlatamam." dedi sesini yükselterek.

DoluçınHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin