Odnajdziemy Siebie || Steve Harrington

Chapter Two

    Szłam przez salon zawalony ludźmi. Przyznam, że byłam już nieźle zrobiona. Na tego typu imprezach nigdy nie umiałam przystopować. Tyle darmowego alkoholu, nie widziałam od czasu mojej wyprowadzki z rodzinnego domu. Nagle podeszła do mnie Nancy.

- Harley, idę z Jonathan'em do góry. Jakbyś czegoś potrzebowała to przychodź. Baw się dobrze kuzynko. - złapała chłopaka za rękę, po czym udali się w stronę schodów.
W tym samym czasie zauważył mnie Steve. Machał mi, ale udałam, że nie widzę i poszłam w stronę kuchni, gdzie stało dużo alkoholu. Po jakimś czasie podszedł do mnie.

- Cześć Harley, jak się bawisz? - zapytał. Nie odpowiedziałam mu, tylko zaczęłam pić to co akurat trafiło mi do ręki. - Widzę, że raczej dobrze. - uśmiechnął się. Postanowiłam jednak mu odpowiedzieć.

- Tak, jest dobrze. Tylko, że Nancy już nie odzyskasz. - Byłam dość mocno podpita i nie do końca ogarniałam co mówię.

- Nigdy nie powiedziałem, że chce ją odzyskiwać.

- W takim razie czego chcesz? - zapytałam szukając czegoś nowego, czego jeszcze nie piłam.

- Powiem ci jak już będziesz trzeźwa. - jego głos brzmiał jakby miało być to coś ważnego.

- Jestem trzeźwa. - powiedziałam i zaczęłam pić coś nowego.

- Yhmm, a ja mam supermoce. Nie rozśmieszaj mnie Harley, jesteś całkowicie pijana. - spróbował odciągnąć mnie od alkoholu.
To ostatnie co pamiętam z tej imprezy.

***
( Oczami Steve'a Harrington'a )

- Chodź. - powiedziała dziewczyna i pociągnęła mnie za rękę. Wyciągnęła mnie na środek salonu i chciała ze mną tańczyć. Polubiłem ją. Zaraz po skończeniu się kawałka chciała zaciągnąć mnie z powrotem do kuchni, ale ja nie chciałem, żeby już więcej piła.

- Może zostaniemy tutaj i jeszcze potańczymy? - chciałem ją jakoś przekonać. Podeszła bardzo blisko mnie.

- A co, podobało ci się? - uśmiechnęła się. Te słowa ledwo co wyszły jej z ust, bo już prawie nie była w stanie mówić.

- Było fajnie, chodź powtórzymy to. - zacząłem ją dalej przekonywać. Nagle zrobiła coś czego się całkiem nie spodziewałem. Pocałowała mnie. Wiedziałem, że jest pijana i powinienem ją odepchnąć, ale nie potrafiłem. Odwzajemniłem jej pocałunek. Chwilę po tym odeszła, a ja nie umiałem zrozumieć tego co się właśnie stało.
Postanowiłem pilnować ją do końca imprezy. Przez cały ten czas spuściłem ją z oczu tylko raz na 3 minuty, kiedy byłem w toalecie.

Kiedy Nancy zeszła na dół i zobaczyła w jakim jej kuzynka jest stanie, poprosiła mnie, żebym odwiózł ją do domu. Zrobiłem to. Wziąłem ją na ręce i zaniosłem do samochodu.

Kiedy dojechaliśmy do domu Wheeler'ów zaniosłem ją po cichu na górę i położyłem do łóżka. Od razu zasnęła. Patrzyłem na nią jeszcze chwilę, po czym pojechałem do domu. Cały czas myślałem o tym co się stało na imprezie.

***

( Z perspektywy Harley )

Obudziłam się rano. Strasznie bolała mnie głowa. Spojrzałam na zegarek, który stał na komodzie obok mojego łóżka. Była 14:12. Poczułam zapach smażonych naleśników. Wstałam z łóżka i poszłam wziąć prysznic. Jak już się ogarnęłam i przebrałam zeszłam na dół, żeby zjeść. Ku mojemu zdziwieniu na dole siedziało bardzo dużo osób. Usiadłam przy stole. Czułam tylko jak łupie mnie w głowie.
Ciocia podała wszystkim naleśniki i zaczęliśmy jeść. Dopiero po chwili zorientowałam się kto siedzi przy stole. Był to sam Steve Harrington i jacyś znajomi Mike'a.

- Wczoraj na imprezie za dużo wypiłaś Harley. - Zaczęła nagle Nancy. Nie miałam teraz siły na rozmowę. Chciałam jak najszybciej wrócić do łóżka, ale mimo wszystko odpowiedziałam jej.

- Byliście tam?

- Pocałowałaś mnie. - powiedział nagle Steve. Przez chwilę myślałam, że żartuje, ale wyglądał całkowicie poważnie.

- Że co? Ja nic nie pamiętam. - Było mi wstyd za to co musiałam odwalać.

- Kiedy Steve na chwilę poszedł do łazienki, zdążyłaś całować się jeszcze z dwoma innymi gościami. - Jonathan był bardzo poważny mówiąc to. Steve natomiast na tą informację wyglądał na trochę zawiedzionego.

- Powinnaś podziękować Steve'owi, Harley. Wczoraj odwiózł cię do domu. W dodatku chwilę temu przyjechał tu, żeby sprawdzić jak się czujesz. - przerwała nagle niezręczną cieszę Nancy.

- Dzięki. - Uśmiechnęłam się do niego. Akurat zjadłam swoją porcję naleśników i udałam się szybko do góry. Na dół zeszłam dopiero wieczorem.

***
( godzina 18:09 )

Zeszłam na dół, żeby napić się wody. Co prawda Steve'a już nie było, ale te wszystkie dzieciaki dalej tu siedziały.

- Co to za zlot dzieciaczków? - zapytałam prześmiewczo.

- To moi przyjaciele. - odpowiedział mi Mike. Chciałam go zdenerwować, więc ciągnęłam dalej.

- W co będziecie się bawić?

- Kuzyneczko zaczynam się zastanawiać, czy to dobrze, że tu przyjechałaś. - Mike wydawał się być poważny, a jego czarny kolega dziwnie się na mnie patrzył. - Nie, że coś, ale tu się dzieją dziwne rzeczy. - sprostował.

- Co masz na myśli? - Zdziwiłam się.

- Moja dziewczyna ma supermoce i wiele razy walczyliśmy z potworami, które atakowały Hawkins. - powiedział. Myślałam, że to żart.

- To jakaś wasza nowa gra?

- Niestety, ale Mike mówi prawdę. - Nancy podsłuchała rozmowę. - Nie możesz nikomu o tym mówić. Zwłaszcza o Nastce - dziewczynie Mike'a.

- Będziesz chciała nam pomóc? Tylko, że wtedy ryzykujesz życiem. - zapytał się mnie ten ciemnoskóry kolega. Później dowiedziałam się, że ma na imię Lucas. Jakaś ruda dziewczynka podejrzliwie się na mnie patrzyła.

- Jesteś nową dziewczyną Steve'a? - nagle zapytała.

- Co!? Kto wam o tym... - W tym momencie przypomniałam sobie, że przecież też rano siedziała przy stole i słyszała historię, że się całowaliśmy. - Zresztą nie ważne. Nie, nie jestem. Dalej nie wierzę, że go pocałowałam po pijaku.

- On jakoś nie narzekał. - Nancy się do mnie uśmiechnęła. Nie chciało mi się już z nimi gadać. Wróciłam do góry spać.

___________________

Dziękuję za przeczytanie :)

Pamiętajcie, żeby zostawiać gwiazdki przy rozdziałach jeśli wam się podobało

Historia jest na podstawie historii z mojego tik toka: 00jeden
Jest minimalnie zmieniona
( niektóre niepotrzebne fragmenty będą pominięte )
Zawiera za to dużo więcej szczegółów, więc jeśli ktoś na tik toku się wciągnął to polecam przeczytać :)