Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
Song: Running Out of Love - Seafret
Annoying
Agad na may lumapit na mga tauhan sa amin nang dumating kami sa farm. Some even quickly opened their umbrella to shield me from the heat.
May iba na pinaypayan agad ako para hindi mainitan. I raised my hand to tell them that it's okay. I smiled a little before greeting them.
"Good morning, Madam Antheia! Nasabi nga ho ni Primo na pupunta kayo kaya naghanda kami. Uh...ano ho ba ang gusto n'yong unahin, Madam?" tanong ng isa sa mga tauhan.
"Kahit ano po. I just want to see and experience how this works. Sabi kasi ni Papa mas maganda na alam ko ang ginagawa mula sa pinaka baba."
"Naku! Ganyan nga si Don Victor, Madam! Kaya maalam din siya sa mga ganitong bagay dahil madalas siya rito."
I nod my head. I know my father is the kind of person who takes everything step by step. Hindi niya basta muna kinuha ang pwesto niya ngayon, pinag-aralan niya muna ng husto bago niya akuin ang pwesto.
Kaya ganoon din ang gusto niyang gawin ko.
Agad din naman akong nag-tungo sa may taniman. Kita ko kaagad kung gaano karami na ang pupwedeng ma-harvest ngayon. May mga makinarya rin dito kung saan inilalagay ng ibang magsasaka ang naani para mailagay ito sa truck na siyang magdadala sa factory sa malapit.
I looked around and everyone seemed busy. Nakaalalay pa rin sa akin ang iba na para bang isa akong mamahaling bagay na kailangan nilang ingatan. Kahit na hindi na naman na kailangan, pinayungan pa rin nila ako hanggang sa makababa na ako sa may taniman.
"Ingat ka ho riyan, Madam. Baka ma-out of balance ka po."
"No, it's fine." Sabi ko kaso hindi ata nila narinig dahil tinawag nila si Primo.
Nagulat ako nang makitang nagtatrabaho na agad siya. Iba na rin ang suot niya kumpara sa kanina nang hinatid niya ako.
Inangat niya ang kanyang ulo at inayos ang suot na straw hat. May malaking basket din na nakasukbit sa likod niya kung saan niya pansamantalang inilalagay ang mga naani.
"Primo, pakialalayan diyan si Madam!"
"Ah! Sige ho!"
Mabilis akong hinanap ni Primo at nang makita, agad din naman siyang lumapit. Inilahad niya ang kamay sa akin.
"Hawak ka sa akin, Ma'am."
I was hesitant at first because I know I can handle myself. But then he pointed out the tall and spikey leaves from the pineapples, I sighed and grabbed his hand.
Sa halip na tulungan na ako ay napatingin siya sa magkahawak naming kamay. My forehead creased. What is he waiting for?
Nakita ko pang bumuka ang bibig habang nakatitig doon. I nudged him and he quickly raiser his gaze to me.
