HE is JIN WALKER

Part X

I'm still facing back infort sa loob ng hospital room ni papa ng matanggap ko kanina kanina lang ang text galing sa unknown number. Kahit kinakabahan ay sinubukan kong idial ang number ni Jin. Ilang ring din naman bago may sumagot kaya nakahinga ako ng maluwag.

[miss me?]

Napabuga ako ng hangin na kanina ko papala pinipigilang lumabas ng sumagot ito mula sa kabilang linya.

He's okay..

"whatever.. pasakay ka na ba ng eroplano?" Tanong ko.

[Yeah..]

"Okay.." sagot ko.

[Is everything okay?] Bigla nitong tanong.

Napansin niya ba na kinakabahan ako?

"Yes.." dali dali kong sagot.

[Hmm..okay, i gotta go they're calling me already.] Pahayag nito ng marinig ko na may tumawag sa pangalan niya mula sa kabilang linya.

"Ok.. ingat." Paalam ko

[I will, you too. I'll call you kapag nakarating na kami.]

"Okay.." pagkababa ko ng cellphone ay naupo ako sa upuan sa tabi ni papa.

Nakatingin lang ako sa mukha ni Papa na halos wala ng kulay. Mapapansin na din ang kulay gray niyang buhok.

All in all. He look old.

Bakit ngayon ko lang yun napansin? Medyo kulubot ba din ang balat niya. Nagkukulay gray na ang buhok at ngayon ko lang napansin na parang pumayat si Papa.

Naramdaman ko na lang na may tumulong luha sa mata ko.

"Dad.. Gumising ka na.." Umiiyak kong pahayag.

I don't know pero inilabas ko na ang kanina ko pang luha na pinipigilan. Magkahalong lungkot at takot ang nararamdaman ko ngayon.

"Who did this to you dad?" tanong ko.

"please.. Wake up i still want to apologize to you..in everything i've done.." Patuloy pa din ako sa pag iyak habang nakahawak sa kamay ni Papa.

..

"Bruha kumain ka na nga. Mukha ka ng magkakasakit eh." napatingin ako kay Carlene. Taas kilay itong nakatingin sa akin habang magkaharap kami sa mesa dito sa loob ng hospital room ni Papa. Hindi ko kasi siya magawang iwan hanggat hindi ko pa nalalaman kong ano talagang nangyari.

"ano? Kumain kana." pahayag nito at tiningnan niya ako sunod ay ang pagkain sa harap naming dalawa.

Kadarating niya lang dito na may dalang pagkain. Ipinipilit niya din na kainin ko pero wala talaga akong gana.

"He's going to be okay.." pahayag ni Carlene at umupo sa tabi ko para yakapin ako.

"I know.. Pero gusto kong makasiguro." umiiyak kong pahayag.

"I know..but you know Jin he's will not like it if he found out your crying." paalala ni Carlene.

"bakit ba ito nangyayari sa akin? Karma ko na ba toh? Dahil masama akong tao?" sunod sunod kong tanong.

"Shhh.. No. So stop crying." pagaalo nito.

*Flashback*

"Hi!." napangiti agad ako ng marinig ko ang boses ni Jin sa kabilang linya.

Tumatawag ito sa akin bago magsimula ang concert niya at pagnatapos nah.

Two days na kaming hindi nagkikita kay namimiss ko na siya. Pero alam ko naman na bukas na ang uwi niya. Last day na nga concert niya ngayon at bago magsimula ay tumawag muna siya sa akin.