PART III

7 1 0
                                    

Ilang weeks na din pero hot topic pa din ang tungkol sa amin ni Jin. Like seriously? Hindi ba sila makapag move on sa issueng yan?

"Oh Chang.. Napadpad ka ata? Anong nakain mo at naisipan mong dumalaw dito? Boring na ba sa buhay sikat?" Inismiran ko lang si Arnold isa sa mga tambay sa billiaran dahil sa sinabi nito.

"Hahha.. ano laro tayo? Ilan pusta mo ,Gary?" Tanong nito sa katabi nito.

Dali dali nitong nilapag ang dalawang libo. Pagkatapos ay tinuro ako.

"Ano cool?" Anong ni Arnold.

"Cge..ang boring naman.. pagbibigayan kita" sabi ko. Pagkatapos ay kinuha ko na ang tako at naglaban na kami.

Ito ang gusto ko sakanila dahil wala silang pakialam kung sino o ano ka man. Basta ba mapagkakatiwalaan ka okey na sila. Kaya nga parang ito na ang tahanan ko dahil ditonakikita ko at naipapakita koang tunay na ako. Walang birong pagpapanggap.

"Do you know what time is it?" Napatigil ako sa akamang pag akyat sa hagdan ng marinig ko ang galit nitong boses.

"Of course." Bored kong sagot.

  "Gosh! It's aready mid night! Is it the proper way for a woman to go home?!" Sigaw nito nang makalapit sa akin.

Kitang kita ko ang galit nito pero kahit kailan ay hindi pumantay sa galit na nararamdaman ko.

  "At least i go home.. even if it sucks to leave here" sagot ko dahilan para masampal ako nito.

"Your really a disgrace in the family" sabi nito bago umakyat.

Disgrace? Tell it to your self! Sinara ko agad ng malakas ang pinto ng kwarto ko dahil sa sobrang galit.

No! I'm not crying over that monster. She doesn't deserve my tears. Frustrated akong napahiga at dali daling pinunasan ang mga luha walang tigil sa pagagos.

My life is really on hell. Halos araw araw na lang ganito ang nangyayari.

"Wala na bang bago!?" Sigaw ko. But atleast she forget about my current issue. Himala!

Maaga akong pumasok kinabukasan kahit hindi naman kailangan ayan tuloy ako lang ang reyna na gumagala dito. Sa panahon ngayon bihira na lang makakita ng reyna kaya swerte nila dahil nakita nila ako. Aiish! Padabog akong umupo sa railings ng rooftop. Dito sa eskwelahang ito ang rooftop lang ang tanging lugar na alam kung safe ako. Na walang makakakita sa akin at walang mag aabalang bulubugin ang walang kwenta kong mundo. Napatingin ako sa paligid. Umaga pa talaga. Wala pang kataotao sa paligid at halos mafog pa nga. Hindi pa din sumisikat ang araw ewan ko lang kung sisikat pa ito eh tila uulan naman.

Tumayo ako at sumampa sa railings. Napangiti ako dahil sa pagtayo ko ay kitang kita ko ang nasa baba pati na din ang nasa malayo. Feeling ko tuloy ako ang nakakataas sa lahat. At pwedi ko silang lahat ang mga slave ko na pwedi kong utusan na tigilan na ako. Wala naman silang mapapala sa kakaisip nila sa buhay ko. May buhay naman sila bakit hindi na lang yun ang atupagin nila kesa pagakasayahan nilang alamin ang buhay ko.

"Are you planning to jump..and end your life?" Napatigin ako sa likod ko ng may magsalita mula dito.

Napasimangot naman ako agad ng makita kong sino ito. Hay! Sinasabi ko pa nga lang na tigilanand buhay ko.

"Whatever.." sabi ko at tumalikod dito. Hindi ko kailangan na kausapin siya. Matapos ang ginawa niya? Hah! Mukha atang may nakakita na sa lungga ko. I think this place will no longer my safe place because someone find it and his geeting me trouble.

"Your early..for a student that comes in school when she just want." Nanatili lang akong nakatingin sa malayo.

"If i jump here..will my fucking life ends?" Maya maya ay tanong ko.

HE is JIN WALKERTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon