(၂)

508 77 4
                                    

Uni
"ယောင်း ဘယ်တော့ လပ်ထပ်ပွဲလုပ်မှာလဲ"
ဒါဟာ သူမနှုတ်ခမ်းလှလှလေးကနေလှထွက်လာ
ခဲ့တဲ့စကား သူနာကျင်တယ် သူမ မသိတာလား
မသိချင်ယောင်ဆောင်နေတာလား ဆိုတာတော့
သူမတစ်ယောက်သာ သိသည်လေ

"နောက်ရွှေ့ရင်ရော မကောင်းဘူးလား ယွန်းငယ်
ဟိုငယ်ကလည်း နေမကောင်သေးဘူးလေ သူကောင်းတဲ့
အထိစောင့်ချင်သေးတယ်"

"ဘယ်ချိန်ထိလဲယောင်း  ဟိုလေးငယ် ‌မကောင်းလည်း
ယောင်းလပ်ထပ်ရမှာဘဲ ကောင်းနေလဲ လပ်ထပ်ရမှာဘဲ
အဓိက လပ်ထပ်မဲ့သူ ဟိုလေးငယ် ဖြစ်နေဖို့ဘဲမလား ယွန်းငယ်တော့ မရွေ့စေချင်တော့ဘူး"

"ယွန်းငယ်သဘောပါ ကိုယ်က ပြောပြယုံလေးတင်"

မကြာခင် အဆိုးလေးနဲ့ကိုယ် လက်ထပ်ဖြစ်ကြတော့မယ်
ကိုယ်မပျော်ဘူး

"ဟိ ဒါလေးနဲ့လိုက်လား ယောင်းလူကြီး...."
ကောင်ငယ်လေးက စကားတွေ မရပ်မနား ပြောနေသော်
လည်း ကောင်ငယ်လေး ရဲ့စကားတွေကို သူမတုံ့ပြန်ခဲ့

စိတ်ဆိုးတယ် ယောင်းလူကြီး
နေနိုင်လိုက်တာ ဒီလောက်မေးနေတာကို

ဆိုင်ထဲက‌နေ နှုတ်ခမ်းဆူပြီး အဆိုးလေးက
ထွက်သွားပြန်ပြီ။

"ကယ် ငါဘဲ မှားတယ် သွားမယ် ပြန်ရွေးမယ်"

"တော်ပါ ယောင်းလူကြီးနဲ့ မရွေးတော့ဘူး"

"ကျစ် ကလေးလို လုပ်မနေနဲ့တော့
လာသွားမယ်"

လက်ကနေ ဆွဲတော့လည်း ကောင်ငယ်လေးက
ရပ်နေဆဲပင် သို့သော် ခေါင်းလေး မဖော်
လာခဲ့ပါ ။

ထယ်ယောင်း စိတ်ရှုပ်ရှုပ်နဲ့သာ လက်နုနုလေးအား
လွှတ်ပြီးသာ ထားခဲ့လိုက်တော့သည်။

"ဟင့် မုန်းတယ် ယောင်းလူကြီးကိုမုန်းတယ်"
နာကျင်လာခဲ့အခါ ဦးတည်ချက်မရှိဘဲ ခြေလျှောက်
ရဲ့ဦးရာ အတိုင်းသာ ပြေးသွားမိတော့သည်
ခြေဖဝါးနုနုလေးက သွေးတွေနဲ့ မြင်မကောင်းအောင်ဖြစ်
နေသည် ဖိနပ်က ပါပေမဲ့ သူလေးက ခြေဖဝါးလေးက
နုနုလေးလေ။

တစ် ဒိးး ဒီးးး မြည်မြည်နေတဲ့ ဖုန်းကို အဝေးကို လွှင့်ပစ်ပြီး စိတ်ကြိုက် ပေါက်ကွဲ ပစ်တော့ သည်

ချစ်ခြင်းမမည်သော (Complete)Where stories live. Discover now