v for venus | themazerunner.

birinci sayfa

Gözlerini sızıltıyla, gürültülü bir inlemeyle açtı. Bedeni üzerinde hüküm süren ağrıyı boş verdi,  derin bir nefes aldı ve etrafına baktı. Tek gördüğü büyük variller ve iplerdi. İçinde bulunduğu küçük oda, hareket halindeydi ve hızla yükseliyorduSarsak hareketlerle doğruldu ve ayağa kalktı. Varillerin içinden gelen seslerin arasından, yırtıcı bir hayvan sesi duyduğunda asansörün içerisindeki kafese yöneldi. Yaklaştı, yaklaştı ama tek görebildiği karanlıktı.

Aniden karşısında beliren şeyle çığlık atarak geriye düştü. Bacaklarını kendine çekti ve kollarını etrafına doladı.

Adım Venüs, diye geçirdi içinden. Hafızasını zorladı ama adı dışında hiçbir şey hatırlamıyordu.

Sonra ise sadece bağırdı, yardım istedi, ağladı ama hatırlamadı. Neredeyse yarım saati bu küçük odada geçmişti ama aklına adı dışında bir şey gelmiyordu.

Yaklaşık on dakika sonra yukarıdan kırmızı ışıklar gelmeye başladı, bununla birlikte kafasını kaldırdı. Büyük bir duvar tepesinde duruyordu ve oda büyük bir hızla tavana yaklaşıyordu.
Venüs korkudan asansörün zeminine uzandı. Bağırdı. Asansör büyük bir cızırtı ile durduğunda bağırmayı kesti.

İlk on saniye, hiçbir şey hareketlenme olmadı. Sonra ise tavan ortadan ikiye ayrıldı ve içeriye güneş ışıkları girdi. Kız, aniden gözüne ilişen ışık yüzünden gözlerini sımsıkı kapadı.
Kafes açılır gibi bir ses duydu. Gözlerini hafifçe araladı ve ışığa alışmasını bekledi, ardından etrafı süzdü. Işık sayesinde odayı daha rahat görüyordu. Sonra odaya atılan bir ip gördü. İç güdülerine güvenerek ayağa kalktı ve ipe yaklaştı. Kafasını kaldırmamıştı çünkü güneşten dolayı gözleri yanıyordu.

Kalın ipi kavradı, ayağını büyük yumağa koydu. İp yukarı çıkmaya başlayınca titrek bir nefes aldı.
Yeşil çimenler görüş açısına girince ipi bırakıp hızla yere oturdu. Bir sürü ayak, ona şaşkınlıkla bakan gözleri görebiliyordu.

 Sonra kalın, gür bir erkek sesi duydu.

"Bu bir kız."