Aphelios yemeğini çoktan yemişti. Sett'in annesi tepsi ile beraber odadan ayrıldı. Bir süre sonra odaya Sett girdi. Aphelios'un karşısına geçti. Çenesinden tutup yüzünü yukarıya kaldırdı.
Aphelios Pov
Bana dokunduğu zaman ürkmüştüm, gözlerimi kapattım. Sertleşmiş ellerini yüzümde hafifçe gezdirdi. Ellerinin içi sıcacıktı. Saçlarımı okşamaya başladı. Yüzünde bir gülümseme belirdi. Sanırım hoşuna gitmişti. Ellerini tekrardan yüzümde gezdirdikten sonra, ellerini çekti.
Sett, Aphelios'un gözlerinin içine bakarak, "Anlıyorum seni, konuşamıyorsun." Dedi. Aphelios'un gözleri açıldı.
Sett, "Seni tanıdığım bir insana götüreceğim. Senin düşüncelerini dinleyebilir." Dedi.
Sett'in içinde böyle duygular daha önceden oluşmamıştı. Kendini garip hissediyordu. Göğsü alev alev yanıyor ve bunu dindiremiyordu.
Sett'in annesi yıkamış olduğu Aphelios'un kıyafetleri ile içeriye girdi. Kıyafetleri Aphelios'a uzattı ve odadan Sett ile beraber ayrıldı.
"Settring, arkadaşın neden konuşmuyor?"
"O dilsiz ama onun düşüncelerini anlayabilecek ve bana aktarabilecek bir arkadaşım var. Birazdan evden çıkacağız anacağım."
"Tamam oğlum, dikkat edin kendinize."
Sett'in annesi Sett'i öper.
Bir süre sonra üstünü giymiş Aphelios odadan dışarıya çıkar.
Kendi köşeme hoş geldiniz. (￣ε￣)
Bu bölüm biraz kısa sürdü ama olsun. Mitski'nin Nobody şarkısını dinlerken böyle bir sahne canlandı kafamda.
Yine buraya güzel bir fotoğraf bırakıp gidiyorum...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
![Sessiz Adam [Settphel]](https://img.wattpad.com/cover/318614928-64-k718996.jpg)