Random Tuby Oneshots

De laatste nacht

A/N Soms lees je een fanfic van iemand anders en raak je zelf geïnspireerd door het verhaal. Dat overkwam mij toen ik hoofdstuk 'Leeuwarden' las, van het verhaal De optredens van TAFKAL,  geschreven door Tijl_beckand_fan. De setting was perfect voor een mooi intiem verhaal. Met haar toestemming heb ik een one-shot geschreven dat gebaseerd is op de setting die zij beschreef. Ga haar verhaal lezen, het is mooi!

Dit one-shot is iets explicieter dan jullie van me gewend zijn. Ik schrijf nooit smut, alleen fluff, of voor de niet-fanfiction-taal sprekers onder ons: het bevat dus geen seks, alleen schattige intieme momentjes. Trigger warning voor het meermaals benoemen van het mannenlijk geslachtsdeel. Don't like, don't read.

Enjoy!

----------------------

Prompt: Het is 31 maart, TAFKAL heeft opgetreden in Leeuwarden en gaan de volgende dag spelen in Groningen. Per 1 april is Markell in dienst bij TAFKAL als productieleider en zij zal dus verder op tour mee gaan. Ruben en Tijl genieten van nog één laatste avond samen op een luxe hotelkamer (met bubbelbad en sauna), voordat de meer intieme tijd die ze samen kunnen hebben op tour zal verdwijnen.

----------------------

De sfeer in de hotelkamer was vreemd te noemen. Op het grote kingsize bed lag Tijl Beckand naar het plafond te staren. Hij had zijn armen om de torso van zijn lieve beste vriend, Ruben Nicolai, geslagen. Rubens hoofd lag op zijn borst en Rubens arm lag om Tijls middel gedrapeerd. Ze lagen best comfortabel en Tijl streek uit automatisme met zijn vingers over Rubens rug heen en weer. Het was stil, vredig, met een onderliggend gevoel van pijn en gemis, een gevoel van allerlaatste-keer en nu-kan-het-nog.

Ze hadden net opgetreden in Leeuwarden. Het was 31 maart 2022, en tevens de laatste dag dat ze vrij waren om alles met elkaar te doen op het podium. Vanaf morgen was dat over, en dat was helaas geen 1 april-grap. Dus hadden ze zich niet ingehouden en lekker in elkaars armen gestaan op het podium. Elk excuus om dichtbij elkaar te zijn, hadden ze benut.

Met die heerlijke herinneringen in hun hoofd, lagen ze op bed. Maar ook met het donkere gevoel dat dit de laatste keer was geweest dat ze hun liefde zo duidelijk hadden kunnen laten zien op het podium. En dat dit de allerlaatste keer was dat ze samen een hotelkamer zouden delen.

Daarom hadden ze deze dure suite geboekt. Om nog één nacht van hun samenzijn te genieten. De sauna en het bubbelbad stonden al op te warmen, want ze waren van plan om deze luxe ruimtes optimaal te benutten. Maar voor nu was het prima zo, op het grote bed, in elkaars armen.

"Waarom heb je haar dan toch opnieuw aangenomen?", jammerde Ruben vanaf Tijls borst. "Vanaf morgen kunnen we nu nooit meer..." Hij maakte zijn zin niet af.

Tijl zuchtte diep en wreef nu met zijn hele hand over Rubens rug. "We hebben het hierover gehad, Ruben. Voordat ik het ook maar aan Markell voorstelde, heb ik het hier met je over gehad. Ze is nou eenmaal de beste productie-assistent die we ooit gehad hebben. Daar was jij het ook mee eens."
Ruben knikte. "Weet ik, weet ik... ik ga dit gewoon missen. Wij, samen, hotel. Niemand die ons ziet. Onze vrienden die ons even met rust laten." Hij drukte zich iets dichter tegen Tijl aan. "Deze momenten zijn zo dierbaar, zo fijn. Ik wil niet dat dit ooit stopt."

"We waren ermee gestopt", zei Tijl zacht. "We hebben jaaaaren-" Ruben liet Tijl niet uitpraten. "Samen van vakanties en nachtjes weg genoten in hotels."  Natuurlijk hadden ze vooral kamers gedeeld tijdens de theatertours die ze samen hadden gedaan, maar daarbuiten hadden ze elkaar ook vaak genoeg opgezocht.

"En dat kunnen we nog steeds doen", suste Tijl. Hij voelde hoe Ruben knikte en kuste de top van Rubens hoofd. Ze zwegen weer even, beiden in gedachten verzonken.