02.09.2022
🧡
Selam canlarım<3
Billie Eilish, I love you. Billie Eilish, No Time To Die. Cem Adrian, Duydum ki unutmuşsun.
Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayınız!
Sizleri seviyorum, bölüm sonunda görüşürüz:)
Keyifli okumalar dilerim!!!
22.Bölüm : KOR
"Güzelim ben geldim."
Sadece onun sesini duymak istiyorum.
"Sevgilin."
Aradan günler geçti. Sayamadığım kadar gün ve ben artık sadece onun sesini duymak istiyorum.
"Hadi ama kapıyı bana açmayacak mısın?"
Gülümsedim.
Onun kokusunu içime çekmek istiyorum.
Kaşlarım çatıldı.
"Hayır!" dedim, kendime. Onu unutamazsın. Onun sesini unutamazsın. Onun kokusunu unutamazsın. Üzerimde bana aldığı o kuru kafalı beyaz tişört var.
"Lütfen sevgilim. Lütfen kapıyı aç..."
Yavaşça yere çöktüm. Acaba o nasıl hissediyordu? Beni düşünüyor muydu? Yoksa aklına hiç gelmiyor muydum? Bana kızgın mıydı? Ama böyle olmasını ben istememiştim ki. Yoksa bana her gün lanet mi ediyordu?
"Hayır!" dedim, kendime.
O beni seviyor. İkimizin dövmesi olan bileğime baktım. Parmaklarım titriyordu. Parmağımı, sonsuzluğun üstünde gezdirdim. Bu sonsuzluğu o istemişti. O güzel dudaklarının arasından o kelimeler çıkmıştı. Her cümlesi, her kelimesi aklımdaydı.
"Ben hep evreni hayal ettim. Onun, evrenin sonsuzluğunu hayal ettim. Evrenin sonsuzluğunda kaybolmak istedim. Onun sonsuzluğunda yok olmak istedim. Sonra seninle tanıştım. Birlikte bir çok anımız oldu. Seninle iyi kötü bir çok anımız... Sen beni ayakta tuttun. Ayakta durmayı öğrettin. Ben seni ayakta tuttum. Ayakta durmayı öğrettim. Her anımda yanımda oldun. Olmaya da devam ediyorsun."
Her anında yanındaydım ama şimdi... Kaburgamın üzerindeki dövmenin sızladığını hissettim.
"Ben ikimizin de aynı dövmeyi yaptırmasını istiyorum. İkimizde aynı dövmeyi taşıyalım istiyorum. Ben evrenin sonsuzluğunda değil senin sonsuzluğunda kaybolmak, yok olmak istiyorum."
Gözlerim acıyla yandı. Saçlarımdan nefret ediyorum. Saçlarımın uzun olması bana onsuz geçen günleri anımsatıyor.
"Güzelim, ben geldim."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SEN BANA YAĞMURDAN BİR DAMLA MISIN?
Dla nastolatkówBen Gece! Gece Alabay. On dört yaşındayken şu hayatta en sevdiğim insanı kaybettim. O daha minicikti, zor konuşuyordu, minicik elleri, minicik ayakları gözlerimin önünden gitmiyordu. Sonra biri geldi... Beni dağılmış halimden çıkarıp, dimdik ayakta...