The Girl Behind The Curtain

5 - Era vs Ura

"Mayweather wins the belt, Pacquiao wins the hearts." (C)

×××××××

Amber's POV

Wala na. Tinamad na'ko magmall. Kaimbyerna ang lalaking yon! Nawala tuloy ako bigla sa mood. So I decided to go at Brick's apartment. You know? He's my gang mate and also a best friend. Sya na rin yung nagsisilbing kuya ko. Sya lang yung kaibigan ko. Sila lang ng Era Krypton. Nakakatawa lang isipin na mga LALAKI pa talaga yung nagtyaga, umintindi at nagpahalaga sakin di'ba? Kaya minsan naiisip ko, bakit di pa'ko naging lalaki di'ba?! Para.. Magawa ko na tlaga yung mga gusto kong gawin. Hindi naman sa tomboy ako. Magkaiba yun. I just want to be a guy. Feel like a guy. Think like a guy...para maintindihan ko kung bakit ba nagagawa nilang saktan at iwan ang mga babae.

When I finlly arrived at Brick's apartment... Well, yeah nakaapartment lang sya. College grad sya. Course nya? Sumpa. Tawa ka po dali - ,- Well, he went to a law school. At nang makatapos sya, may nagawa syang kasalanan which his family made a decision because of it, at iyon ay ang itakwil sya. Masyado daw kasing mabigat eh. Sa sobrang bigat, parang sobrang pribado na kahit sa Era ay hindi nya sinasabi kung ano man yon. At masyado daw nakakasama ng image ng pamilya nila. Kaya ang sabi, bago pa daw ito kumalat at malaman ng iba ay lumayas na daw ito. Parang sobrang bigat naman ng kasalanang yun noh?

"Briiiick!"

I called. Then after a minute, he opened the door..then I rest in his couch.

"So you skipped classes again huh?"

I didn't answer. I didn't give him even one reaction. I just close my eyes. Bakit ganun? I always feel I'm tired, I'm depressed, and I'm sick. Samantalang wala naman akong problema. Ay. Wala nga ba?

It's like.. There's always something bothering me. Yung buhay ko ba? Yung pamilya ko? Ugh. Nevermind. No one cares for me even I try to fix it, right? Hindi naman magbabago ang tingin nila sakin. Kahit anong mangyari, isang pusang ligaw lang ako sa mga Quierrez. And I think I can live with that. Ugh, let me rephrase that. I'm living with that. Ang pagiging isang pusang ligaw.

"Namumutla ka na naman. Hindi kapa kumakain ano?! Ikaw talaga. Oh ayan ang ensaimada."

Idinilat ko ang mga mata ko. I smile nang bumulaga saken ang isang kahong Red Ribbon Ensaimada. Ohmygod. Brick knows me at my best. Grabe. Alam nyang this food can lighten up my mood. Sobraaaang sarap neto, promise!

"Kamsahamnidaaa Brick-shi!!"

Sabi ko sabay dakma ng kahon. May bawas na ito, but I don't care. Isang ensaimada sa isang araw lang, okay na'ko dun. I don't eat rice and such. Palagi akong nakadesert. Wala namang may pake saken eh, kahit na maglaslas ako wala atang magaabalang maglibing sa'kin.

"Oh, korona. You frowny again."

Tumingin lang ako sa kanya at pinagpatuloy ang pgkain. Eh. Araw araw nakong ganito. Wala namang bago sa pagiging ganito ako.

He sat beside me.

"Alam mo magpapaparty talaga ako kapag nainlove ka."

"HALA? Anudaw? Never in a million years, my bae."

Sinamaan nya ko ng tingin, sign of disagreeing. Psh! Edi wag syang maniwala! I'm not forcing him to believe. Wala naman sadyang naniniwala saakin eh.

"HAHAHA! Muni muni na naman you! Alam mo ikaw.." He hug me and I let him, "wag ka magdrama dyan. I'm always ready to listen naman eh,"

Kaagad akong umalis sa yakap nya saken when I heard his words. Sus! Sinong maniniwala sa mga ganyang salita ng lalaki? Hindi ako tanga para maniwala sa mga ganyan ganyan noh.

"Oh? Galit agad? Sorry na. Ano ba kasi yun??"

I didn't answer. Mautas sya. Nagugutom ako, ang sarap kumain.

"Aynaku Korona! Dami mong alam sa buhay ng lahat. Samantalang kahit ako, I don't know every single detail about you. Ni edad mo nga, hindi ko alam. Grabehan lang diba??"

I looked at him. Like. Seriously? Wow lang ha. Hindi nya ba alam yung salitang 'privacy'?!

"Alam mo Brick, hindi lahat ng tao ay pwedeng sabihin ang tungkol sa buhay nya ok? And I'm one of them."

"Ganun?"

I nodded ang continue eating. Shems. Mauubos ko ata itong isang kahon na ito eh. Pero wala akong pake. Wala naman akong pake sa kahit sino eh. Dahil nakakasawa magkaroon ng pake.

Kaing kain lang ako habang siya naman ay nanonood ng laban nina Mayweather at Pacquiao. At reklamo ng reklamo si Brick. Kesyo nangyayapos daw, madaya, painumin ng milk tea, etcetera.

Ang galing nga lang talaga ng buhay ko eh. Sa Era Krypton talaga ako komportable. Sa mga lalaking yon. Sa kanila ako sumasandal. Sa kanila ako lumalapit.. Sa Era Krypton lang at wala nang iba. At sa Era, syempre may special sa kanila diba? At si Brick yun. As I said earlier, parang sya na yung kuya at best friend ko.

"Oh, Raiver?"

Napatingin ako kay Brick, may kausap pala sya sa phone.

[Dude, nagkita sina Kristian at Carl. Nalintikan na.]

"Ay lintik na nga. Sige, papunta na kami dyan."

[Okay. Bilisan nyo!]

Pagkababang pagkababa ng phone nya ay hinila nya ako kaya nabitawan ko yung kahon na may ensaimada. Natapon tuloy. Mwahahha ang lagkit pa man din nung liquid don na masarap, mahihirapan syang imisin aba sya eh hinila ako.

Sumakay sya sa motor nya at umangkas naman ako doon sa may likuran nya at saka nya pinaharurot.

Well, Carl and Kristian are mutual enemies since then. Si Kristian ay Era Krypton, at si Carl naman ay sa Ura. As in, kung may super friends, super enemies sila. Eh kasi nga, silang dalawa dati ay may girlfriend. Tapos, hindi nila alam na pinagsabay sila. At hindi na sila nagkasundo kahit kailan pa. Ayun, palaging nagdudulot ng gang fight nang wala sa oras.

When we arrived at Eukrypton Magnasium, they're already fighting. Ano ba yan?! Kami nalang pala ang kulang eh.

Kagad kaming sumugod sa loob at nakisali sa nangyayari. I do my best. Yeah, I always do my best because I want to impress. Gusto ko nakikita nila na magaling ako, na kaya ko. Dahil ayaw kong mababa ang mga tingin sakin ng mga tao. I punch every Ura Kryp I see. Pero sina Kristian at Carl mismo ang nagaaway na may baseball bat. Hahaha! Ang lulupet. Dahil hindi to gang fight na may panalo, we wouldn't win any prize sa kung sino man ang manalo. Nang natumba na ang ilang Ura, I smile tapos lumayo ng kaunti and watch them fight.

As far as I know, 10 years na'ko sa Erakrypt. I remember those times, kaming dalawa pa lang ni Brick hanggang sa madagdagan nang madagdagan. Dati kaming dalawa pa lang ang magkakampi. kaming dalawa palang ang magkasama. Kaming dalawa pa lang ang magtutulungan. Wala pa nga gang gang dati eh. Hanggang sa hinati na ang lahat ng members ng Eukrypt Magnasium. Ayun, nagkaron ng gangs at simula nun kami na ang mga magkakakampi.

Napàsinghap ako dahil biglang may nagtakip ng bibig ko ng isang towel. He lift me, and I see Erakrpyt still fighting. Wth?! Kinikidnap nako di pa nila alam uwaaa! Help!!

Third Person's POV

Wala pang kamalay malay sina Brick na may kumuha na kay Amber. They're just keep fighting and fighting and fighting.

Nahimatay naman si Amber because of a smell. The guy kidnapped him brought him to sonewhere, but not that far at the Eukrypt Magnasium.

"HAHAHA. Hina mo pala eh, I thought you're the strongest at your gang, huh?"

The kidnapper whisper in Amber's ear.

So who's the kidnapper?