A/N: Exo next door is so kileg. Harhart. Natatawa ako kayna Sehun at Gwangsu. Hahaha. :) Panoorin nyo guys ^^ Quality po. ;)
"Don's say unless you mean it. And when you mean it, be ready to prove it."
×××××××
Amber's POV
Di ko namalayan, nakatulog pala ako sa balikat ni Brick. Nakaupo kami sa isa sa mga bench dito sa resort. Nakatulog rin pala sya. Aish. Pano ba yan? Pano ako aalis? Hindi ako makagalaw. Ngalay na'ko. Gusto ko nang tumayo. Pero ang himbing ng tulog ni Brick kaya hindi ako makagalaw nga. Baka kasi magising eh. Maistorbo ko pa ang tulog, nakakahiya.
Wtf? Nakakahiya? OMG, Amber! Umaasenso ka na! Nagkaroon na ako ng hiya. Nakaramdam na ako ng malasakit sa kapwa.
Nakaramdam na ako ng pake.
I feel... selfless.
Wow. Hindi ko inakala yun ah, kahit ako nagulat sa inasta ko.
Pinakilala nya ako sa pamilya nya. Mama, si Amber nga pala, best friend ko. Sabi nya. Waah. For the first time, may taong ipinagmamalaki ako. May taong ipinakilala ako sa kanyang pamilya. At si Brick yun. Ipinagmalaki ako ng best friend ko sa pamilya nya.
Oh, God. Natutuwa talaga ako. Sobra. Hindi ko alam pero... Nakangiti ako ngayong parang tanga habang inaalala ko ang nangyari. Ohmygod lang kasi eh. Akalain mo yun, ipinagmalaki nya ako. Ipinagmalaki ng isang Brick ang isang Amber. Isa lang ang ibig sabihin nun eh.
Tanggap nya ako.
At handa nyang ipagmalaki na best friend nya ako.
Ohmygod lang talaga eh. Hindi ako maka-move on, ang perfect ng araw na ito. Ang saya ko. Ang saya saya ko :)
Siya lang ang nakagawa sakin nito.
Siya lang ang nakapagpasaya sakin ng ganito.
Siya lang.
Steven's POV
Continuation po nung last POV ni Steven.
3:11PM. @ Luneta Park.
"Ugh, Steven. Sigurado ka bang dadating yun?"
Tinext ko si Amber pero hindi sya sumagot. Hindi sya umoo at hindi sya humindi. She didn't response. Grabehan naman, pa-VIP masyado.
BINABASA MO ANG
The Girl Behind The Curtain
Roman pour AdolescentsHindi ako yung tipikal na babae na amazona, nerd, or a commoner. I'm a rebel. They say, I'm a GANGSTER. A GIRL GANGSTER. And I don't care what can even happen to me. Hindi ko na rin pinapahalagahan ang buhay ko. Dahil wala naman talagang dahilan par...