Bölüm 4 - ...

108 10 0
                                    

Galiba bunların üzerinden 2-3 ay geçti, yiğit ile sadece kaç kere buluştuk, nedense geldiğimden beri aramıza bir soğukluk girdi. buluşmak istemiyor gibiydi hep.
sınıfıma da hemen alıştım, gruptakiler ile de baya yakınlaştık, bir de annem ev buldu taşındık, ev okula ve Azralara yakın zaten. Okullarınn kapanmasına da iki hafta falan kalmıştı.

Saat 19:00 gibiydi, telefonuma yiğitin yakın arkadaşından(emir) bir mesaj geldi, mesajda ''Carla acil bak'' diyordu, üstünde de 2-3 ekran görüntüsü vardı, yiğitin başka bir kızla yazışmalarıydı.

Başta şaka sandım ama sonra, emiri aradım ve olanları anlattı, şaka yapmıyormuş. inanmak istemiyordum, bunun için mi istanbula geldiğimden beri soğuk yapıyordu bana?

hemen yiğitin takip ettiklerinden kızın hesabını buldum, Yiğite ''bu kim?'' dediğimde ''bilmiyorum istek attı kabul ettim, tanımıyorum.'' dedi.

nasıl olabilir.. nerdeyse 1.5 yıllık ilişkimiz vardı. İnanmak istemiyordum. Anneme ''Duruyla ödevimiz vardı, onlara gidiyorum geç gelebilirim'' diye mesaj atıp evden çıktım. Ne yapacağımı bilmiyordum, Yiğite çok güveniyordum. Onun yanına gidip konuşsa mıydım??

Hiç bir şey bilmiyordum. Emir de ''yiğit bu yazışmalarını sana attığımı öğrenirse beni mahveder, benden öğrendiğini lütfen söyleme ona'' yazdı. Yanımda sadece kulaklığım ve telefonum vardı Biraz dolaştıktan sonra okulun yakınlarında olan denize bakan banklardan birine oturdum. kulaklığımıda alıp spotifydan en sevdiğim şarkıyı açtım, annemin yada arkadaşlarımın yanında ağlamak istemiyordum. Bu yüzden kendimi rahat hissedebildiğim tek yerler yalnız olduğum yerlerdi. hala inanamıyordum. yipit bana asla bunu yapmaz diyordum, yada sadece öyle sanıyordum..

Müzik dinerken birazda olsa kendime geldim. hava kararmıştı, arkamdan bir el bana dokununca çok korktum.

''korkma korkma, benim'' diyerek güldü Atlas, gülünce yeşil gözleri kısılıyordu.

Ardından ''bu saatte burada ne işin var? iyi misin sen bakayım?'' dediğinde, gene gözyaşlarımı tutamadım. Sarıldı bana, Oturduk yine o banka. ona olanları anlattım.

Sinirlendi, yiğitin adresini ve bilgilerini istedi, bende vermek istemedim, yani arkadaşlarımın ona bulaşmasını istemiyordum, ''peki tamam, ozaman daha fazla üzülme lütfen'' diyip bana sarılıp beni sakinleştirdi. Çok iyi gelmişti bana. Yani nasıl desem bir anda sarılınca sakinleştim hemen..

basorexiaHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin