0705//Aşık Cesetler

1.3

Başlamadan önce oy vermeyi unutmayın👻💕

-"Pardon bu kitabı okumak istiyorum ama beğenip beğenmeyeceğim konusunda emin değilim." Dedi arkamdaki çocuk.

Kulaklığımı çıkarıp arkamı döndüm. Gülümsedim ve kitabı elime aldım.

-"Şeker portakalı" Dedim ve devam ettim "Bu kitabı herkes bilir, gerçekten okumadın mı?" Dedim şaşkın bir yüz ifadesiyle.

Masmavi gözleriyle gözlerime bakıyordu. "Çok duydum ama okumadım." Dedi.

-"Okumanı öneririm." Dedim ve gülümseyerek kulaklığımı taktım, belimle aynı boyda bir kitap dolabının önüne geçtiğimde tekrar bana seslendi.

Kulaklığımı çıkarıp tekrar baktım. Bir kitap daha uzattığında kollarımı dolabın üzerine koydum ve kitabı inceledim.

-"Bunu bilmiyorum ama şeker portakalını mutlaka oku." Dedim.

Kulaklığımı taktım ve uzaklaştım.

-"Erva!" Diye bir ses duyduğumda tekrar arkamı döndüm o uzaktaydı ama ses kulağımın dibindeydi.

-"Erva!" Sesini bir kere daha duyduğumda gözlerimi açtım.

-"Uyandı." Dedi kafamı göğsüne bastıran Çağman.

Öksürüp ağlamaya başladım.

-"Çok korktum. Çok korktum Erva, sana bir şey oldu sandım." Dedi sıkı sıkı sarılarak.

Uzandığım yerden doğruldum ve başımı Çağman'ın omzuna koydum.

-"Çok korktum." Dedim.

Etrafımda bir çok ses varken sadece Çağman'ı duyuyordum.

Elinin birini bacağımda diğerini sırtımda hissettiğimde beni kucağına aldığını anladım. Kollarımı boynuna doladım ve başımı daha çok yasladım omzuna.

..

Gözlerimi açtığımda çadırdaydım. Hafif doğrulduğumda bu çadırın benim olmadığını farkettim. Çıkmak için hamle yaparken Çağman ve Özüm'ün sesini duyduğumda oturup dinledim. Çadırın önünde konuşuyorlardı.

Çağman "Ben bu oyuna devam etmek istemiyorum Özüm, başka birini bul." Dedi.

Özüm ise" Söz vermiştin." Dedi.

-"Söz verdim ama nereye kadar böyle devam edeceğiz, bak senin yüzünden sevgilimden ayrıldım. Onunla gitmeme izin vermediği için başına geldi bunlar." Dedi Çağman.

-"Çağman ben-" dedi Özüm biraz durdu ve devam etti "Sana aşığım."

Sustular bir süre sonra Çağman konuşmaya başladı. "Ne demek bu?" Dedi.

-"Yani aslında ben sana yakın olmak için-" dediğinde Çağman bağırmaya başladı.

-"Özüm farkında mısın bilmiyorum ama benim sevgilim var. Sırf sana yardım edeyim diye kızdan ayrıldım." Dedi

-"Çağman benim ol istedim." Dediğinde ağlıyordu.

-"Özüm sana güvenmiştim." Dedi daha sakin bir tonda. Bir anda yükselerek "Erva senin bi boklar çevirdiğini söylese de ben sana inandım Özüm."

-"Çağman dur lütfen!" Dediğinde ağladığını anlayabiliyordum.

-"Sakın!" Dedi Çağman "Sakın bir daha aramıza gireyim deme."

Çadırdan çıktığımda Özüm'ün suratına bile bakmadan ilerlerken "Aşkımı elimden aldın." Dedi ardından devam etti "Eğer sen olmasaydın, bana aşık olurdu." Dediğinde hıçkıra hıçkıra ağlıyordu.