0705//Aşık Cesetler

0.5

BAŞLAMADAN ÖNCE OY VERMEYİ UNUTMAYIN💖

-"Eee ne zaman pembeleniyorsun? dedim içtiğim suyun kapağını kapatırken.

Maç bitmiş, ben kazanmıştım. İkimizde seyirci yerlerinde oturuyorduk. Ben Ekin'in yanına o ise Ekin'in yanındaki Naz'ı yanında oturuyordu.

-"Kendimi hazır hissettiğimde" dedi solumdan.

Biraz düşündükten sonra "Peki, öyle olsun." deyiverdim.

-"Kaybedebileceğini düşünmezdim, bilerek yenilmiş olabilir misin?" Dedi Naz.

-"Saçlarımı pembeye boyatmak istediğimi hiç sanmıyorum." Dedi Çağman, ardından bana baktı.

Güya dikkatini dağıtmışım, yalan dolan.

-" Hadi bana eyvallah." Dedi Çağman.

-"Görüşürüz." Dedi Ekin.

Naz arkasından koşarak koluna girdiğinde yalnızca onları izledik.

-"Helal lan sana Evoli" Dedi Ekin. Sırtıma iki kere vurarak "Aslan aslan."

-"Yaa ne sandın." Dedim gururla. Ardından devam ettim "E hadi kalk gidelim bari."

👻

Okula adımımı atar atmaz sırada olduklarını görünce direkt okulun arka tarafına doğru yürüdüm. Kesin okulda yine bir boklar oldu da müdür konuşma yapacaktı.

-"Kadir sen ne saçmalıyorsun?" Diye bir ses duydum. Duyduğum sesin sahibini tanımıyordum ama kız olduğuna emindim.

-"Sikerim kızım seni, elimde kalırsın." Dedi erkeğe ait olduğunu gördüğüm ses.

Oraya doğru adımlarımı hızlandırdım. Çocuk, kıza tokat attığında bir hışımla kızın önüne geçerek çocukla yüz yüze geldim. İki elimle çocuğun göğsünden onu geriye doğru iterek bağırmaya başladım.

-"N'apıyosun lan sen, sikik?"

Çocuk birkaç adım geriye doğru gittiğinde bunu beklemediğine emindim. Birkaç saniye sonunda beni kolumdan tutarak yere fırlattı ve bu kez kızı saçlarından tuttu.

Hızla kendime gelerek tekrar çocuğun kollarına yapıştım.

-"Bırak kızı."

Çocuğun bir eli kızın saçlarında diğer kolunu benden kurtarmak için çabalıyordu.

-"Kızım siktir git, ezmeyeyim seni de."

-"Sen kimi eziyorsun lan." Dediğimde bir yumruğumu çoktan çocuğun suratına salıvermiştim. Burnunu tutarak hafif eğildi.

Beni tekrar bu kez güçlü bir şekilde kolumdan tutarak yere fırlattı.

Dizlerimin yara bere içinde kalmasına aldırmadan tekrar ayağı kalkmaya çalıştım. O sırada biri yanımdan hızla geçti ve o an sert bir yumruk sesi geldi. O yumruğu kim yemişti bilmiyorum ama nakavt olduğu gelen sesten belliydi.

Kafamı kaldırıp baktığımda Çağman'ın uzun bacakları arasında çocukla göz göze geldik. Çocuk yere kapaklanmıştı o an o yumruğun sahibinin Çağman olduğunu anladım.

Çağman yanıma gelerek önce vücudumu inceledi yaramın çok derin olmadığını anlayınca derin bir 'oh' çekti ve "Sana yumruk atmayı öğretmem gereken konular var." Dedi, saçlarımı okşadı ve gülümsedi.

O an nasıl bir şok içindeysem ne dediğimi nasıl tepki verdiğimi bile hatırlamıyordum.

Kendime geldiğimde revirdeydik ben sedyede oturmuştum Çağman ise önümde diz çökmüş, dizlerime pansuman yapıyordu.