Roxy Moon

Hoofdstuk 22

Dan liep ze met de slurk naar het midden van het veld en gooide die omhoog. De wedstrijd was begonnen.... Meteen vlogen de zoeker van Ravenklauw en Roxy weg, op zoek naar de snaai.

"hoe deed je dat nou weer?" vroeg Ralf aan Roxy toen ze de meidenkleedkamer uit kwam. "geen idee. Ik deed maar wat en ik had hem" "wat je ook deed we hebben gewonnen!!!" riep Samuel. Al vierend op hun overwinning liepen ze terug naar het kasteel. In de leerlingenkamer was het heel erg rustig. "ik heb het gevoel dat er iets niet pluis is" zei Roxy toen ze rond keek door de leerlingenkamer. "nu je het zegt. Heb ik dat gevoel ook" zei Samuel. "waar is iedereen?" "ik heb echt geen idee" antwoordde Ralf. Ze keken wat rond. Maar er was echt bijna niemand. "zullen we naar het Bos gaan?" stelde Roxy dan maar voor. Samuel en Ralf vonden het maar best. Samen liepen ze over het donkere terrein heen. Het was super stil. Ze hoorden alleen nog maar de wint door de bladeren en het gekraak van takken die onder hun schoenen braken. In het Bos gingen ze wat spreuken oefenen en praten over van alles. "hoe gaat het met je Faunaat gedoe?" vroeg Samuel opeens. "wel goed, maar ik moet wel oppassen tijden Gedaanteverandering" antwoordde Roxy. Best wel logisch. Tijdens de lessen deden ze vaak het zelfde. Eerst uitleg over de spreuk die ze gaan oefenen. Dan gaan ze hem oefenen. Als laste lieten de beste mensen zien wat ze deden. Dat was ongeveer elke les zo. "nou laat eens wat zien" zei Ralf. "wat dan?" "een wolf" "oke is goed" zei Roxy. Ze ging iets veder bij Ralf en Samuel staan en veranderde in een wolf. "wauw!!!" zeiden de jongens in koor. "echt geweldig" Roxy kon niks zeggen en huilde als een wolf. Opeens hoorde Roxy gekraak. Meteen spitsten Roxy haar oren. "wat is er Roxy?" vroeg Ralf een beetje bang. Roxy kon geen antwoord geven want tja ze was wel een wolf. Ze draaide haar hoofd naar Ralf toe. Nu maar hopen dat hij me begrijpt. "hoor je iets?" gaat hij dan veder. Roxy knikte. Ze hoorde het steeds dichter en dichter bij komen. Ze ging voor de jongens staan om ze te beschermen. Het geluid hield opeens op. Ze splitste haar oren nog een keer en ze hoorde het weer. Er is hier iemand, een mens. Ze haalde haar neus een keer op om te ruiken wie het is. Misschien een bekende. Het zijn 3 jongens. Maar wat doen die nou hier? Zijn ze ons gevolgd. Roxy zette zich al schap wat er komen gaat. "zo zo wat hebben we hier" zei 1 van de drie jongens. Het is Scorpius! "wie ben je?!" riep Samuel naar hem toe. Die kon niet goed horen dat het Scorpius was. Roxy hoorde dat ze nog steeds hun richting opliepen. Toen stapten ze uit de bosjes. "Malfidus!!!" zei Samuel walgend van zijn naam. "wat moet je!" zei Ralf. "nou ik zag jullie drietjes het Bos in lopen en ik dacht kom we gaan ze achterna. Maar waar is Roxy gebleven?" vroeg hij. Roxy stond nog steeds voor Ralf en Samuel en gromde een keer naar Scorpius en zijn vrienden. "zo zo wat een mooie wolf zeg. Hoe hebben jullie hem zo tam gekregen?" ging Scorpius door. "gaat je niks aan!" siste Ralf naar hem. "oow ja wel, want ik wil die wolf" "die krijg je echt niet!" "ik krijg altijd wat ik wil" Scorpius keek naar de wolf. Roxy blijf rustig. Je wordt niet van hem. "dus geef die wolf aan mij!" Scorpius richtte zijn stok op Ralf. "nooit!" zei Samuel en die richtte zijn stok op Scorpius. "dan gaat hij er aan! Dan heeft niemand hem!" oow shit nu loopt het uit de hand.  In een seconde veranderde Roxy zich weer in zich zelf. Scorpius en zijn vrienden keken met open mond naar Roxy. "hoe deed je dat? Je had je stok niet eens vast en je zij geen spreuk?" vroeg Scorpius. Meteen pakte Roxy haar stok. "dat gaat je niks aan!" antwoordde Roxy. "zeg het! Jullie kunnen nooit tegen ons op!" zei Scorpius lachend. "oow echt wel! We hebben wat nieuwe trucjes geleerd he jongens" Ralf en Samuel knikten. Nu kon je een beetje angst in de ogen van Scorpius aflezen en van zijn vrienden. "best! Maar we komen het te weten! Je bent nog niet van ons af!" riep Scorpius en ze renden weg.