Roxy Moon

Hoofdstuk 24

De volgende dag werd Roxy wakker en ging meteen naar de Grote Zaal om te ontbijten. Het was zaterdag. Een lekkere rustige zaterdag. Na het eten liep ze meteen weer terug naar haar slaapzaal om haar Zwerkbalspullen op te halen. Ze had wel weer eens zin in om wat te gaan vliegen. Buiten was het heel rustig. Iedereen was nog wakker aan het worden. Vandaag had ze geen Zwerkbal wedstrijd en dat vond ze helemaal niet erg. Had ze weer eens een keer tijd om naar Nadim en Kaida te gaan. Dat ging ze ook zeker doen. Ze stapte op haar bezem en vloog Het Bos in. "Nadim!!! Kaida!!!" riep ze, maar ze hoorde helemaal niks van ze. Ze vloog door naar de open plek. Daar waren ze ook niet. Maar toen hoorde ze opeens gekraai. "Kaida!!!" Even later lande Kaida voor haar neus. Roxy lang niet gezien. Hoe gaat het met je? "oow sorry Kaida. Ik had het best wel druk op school. Maar alles gaat goed met me en met jou?" vroeg Roxy. Kaida en Roxy bleven zo een tijd met elkaar praten. Ze hadden het heel gezellig met elkaar. Nadim was na een tijdje ook gekomen. Met ze drieën gingen ze nog een stukje vliegen. "wat is het toch fijn om te vliegen" had ze gezegd toen ze weer naar beneden vlogen. Echt wel maar Roxy je moet nu echt weer terug anders kom je nog in de problemen zei Nadim. "je hebt helemaal gelijk. Ik ga maar eens en ik zal snel weer langs komen of jullie komen een keer langs bij mij dat kan ook. Doe het wel als ik verzorging van Fabeldieren heb. Vind Hagrid wel leuk" Snel rende Roxy terug naar het kasteel.

"wat heb jij vandaag gedaan?" vroeg Ralf toen Roxy de leerlingenkamer binnen liep. "ik ben bij Nadim en Kaida geweest" antwoordde ze. Roxy liep meteen door naar haar slaapzaal ze was zo moe. Ze kon haar ogen niet meer open houden en viel in slaap toen ze haar bed voelde.

Het weekend vloog voorbij voor Roxy. Tussen haar en Samuel is alles weer goed. Alleen vind Samuel het nog steeds super dom van wat ze gedaan heeft. Roxy wouw dat niet meer horen, want ze wist het zelf nou wel en van Scorpius heeft ze niks meer van gehoord. Dat vond Roxy helemaal niet erg. Ze wil geen contact meer met hem. Ze moest eerlijk zijn en dat deed ze ook. Alleen wouw ze zeggen dat ze dat vond, maar hij trok veel te snel conclusies. Ze was nog niet uitgepraat, maar nu wel. Ze wil niks meer met hem te maken hebben.

"Goedemorgen iedereen" "Goedemorgen professor Klein Deemster Vonk" Het was weer maandag. Roxy haar eerste uur was Gedaanteverwisseling van Gwen. "vandaag gaan we weer oefenen met de spreuk die we vorige week geleerd hebben" Gwen pakte haar stok en deed het voor. Toen ze klaar was mocht iedereen het proberen. Voor Roxy was het geen probleem. Ze had haar stok wel vast maar zei geen spreuk. Ze moest altijd opletten tijdens Gedaanteverwisseling. "Roxy ik wist niet dat je een Faunaat bent" ze keek achterom en daar stond Gwen. "hoe kom je daar nou weer bij" zei Roxy snel. "oow dat heeft iemand mij vertelt" "wie?!" "dat is in vertrouwen aan mij vertelt" antwoordde Gwen. "maar ik wouw niet dat iedereen het wist!" Roxy keek snel om haar heen. Iedereen had het gehoord en iedereen keek haar aan. Wie zal het door hebben vertelt. Zo wie zo Ralf en Samuel niet. Wacht er is nog 1 iemand die dat wist. Malfidus!!! Roxy pakte meteen al haar spullen en rende de klas uit. "Roxy!!!" riep Gwen nog maar Roxy was echt niet van plan om terug te komen. Ze wouw niet meer terug komen. Ze was er helemaal klaar mee. Ze rende en rende. Tot dat ze bij het Bos aan kwam. Daar betoverde haar tas. Snel veranderde ze zich zelf in een wolf en rende het Bos in met haar tas zwevend achter haar aan.

Roxy bleef rennen en rennen. Toen ze bij de open plek aan kwam stopte ze met rennen. Ze kon niet meer. Ze veranderde weer terug en ging tegen een boom aan zitten. Daar liet ze haar tranen lopen. Iedereen zal me aankijken als of ik een beest ben. Waarom? Waarom wouw ik een Faunaat worden. Waarom?! Niemand zal meer met me praten. Misschien Ralf en Samuel maar veder niemand. Malfidus heeft zijn wraak. Die zal wel blij zijn. Nu wil ik hem nooit meer zien!!!

Roxy bleef huilen. Van secondes naar minuten en van minuten naar een uur. Roxy was zoooo moe dat ze bijna in slaap viel. Opeens hoorde ze gekraak. Meteen draaide Roxy naar het geluid toe. Als reactie pakte Roxy haar stok en vuurde meteen een spreuk. "AU!!!" hoorde ze iemand roepen. Een jonge? Misschien Ralf of Samuel!!! Meteen rende ze er op af. "Ralf!!! Samuel!!!" riep ze al rennend. Ze rende naar de richting waar ze iemand had horen roepen. "Malfidus!!!" Daar lag Scorpius op de grond. "ik...ik wouw...ik wouw je alleen maar helpen" zei hij een beetje moeilijk. Nog steeds lag hij op de grond. Ze richtte haar stok op Scorpius. "helpen?...HELPEN!!! Noem je dat helpen. Ik had het in vertrouwen vertelt dat ik een Faunaat ben en wat doe jij!!! JIJ VERTELT HET GEWOON DOOR!!! WAAROM?!" Haar arm begon te trillen en haar tranen kwamen weer op. "ik was het niet! Echt niet. Geloof me!" zei Scorpius. Roxy haar arm begon meer te trillen en haar tranen rolden over haar wangen heen. "waarom zou ik!!! Jij liep weg toen ik eerlijk was! Je liet me niet eens uitpraten!!! En nu moet ik jou geloven!!! Ik dacht het niet!!!" Roxy kon er niet meer tegen. Ze trok haar stok terug. "ga weg Malfidus!" "nee echt niet!" "ik zeg het nog 1 keer Malfidus. GA WEG!!!" Roxy draaide zich om en veranderde in een wolf. Ze keek heel even om naar Scorpius en rende toen weg. "Roxy wacht nou!!!" hoorde ze Scorpius nog roepen, maar ze rende door.