Hoofdstuk 11

49 3 3
                                        

De vakantie is snel voorbij gegaan. Roxy en Samuel zijn rustig met hun ouders aan het winkelen in de wegisweg. Nieuwe boeken, veren, inkt, gewaden, handschoenen, schoenen en nog veel meer spullen. Ze gaan naar leerjaar 2 dus dat word een heel nieuw avontuur.

“hebben jullie nu alles?” vraagt mevrouw Smid aan Samuel en Roxy. “volgens mij wel” antwoord Samuel. “echt nu al” Roxy kijkt verbaast op het briefje waar alles opstaat wat ze nodig hebben voor dit jaar. “oow ja dat klopt” zei ze even later. Met ze allen lopen ze naar de poort die naar de Lekke Ketel leid. Daar door komen ze allemaal mensen tegen die naar de wegisweg op weg zijn. “gelukkig zijn wel al klaar. Het word nu echt wel heel druk” zei Samuel en hij keek naar alle mensen. “kom op kinderen. We gaan naar huis en dan kunnen jullie je klaar maken voor morgen” zei Meneer Smid. “ja we komen al” zei Roxy.

“Sam!!! Weet jij waar mijn ketting is?!” riep Roxy. Ze was al bezig met haar spullen in te pakken maar ze kon haar ketting nergens vinden. “welke bedoel je!!” riep Samuel terug. “die je aan mij hebt gegeven, met die wolf er op” riep Roxy terug. Ondertussen legde ze wat boek en kleren in haar hutkoffer neer. “oow die! Die heb ik op je nachtkastje neer gelegd!” Meteen liep Roxy naar haar nachtkastje. “dank je!!!” Ze pakte hem en deed hem om. Roxy moest nog de laste spullen pakken voordat haar ouders haar en Samuel weg zouden brengen. “heb je nu alles?” “ja Sam!” Roxy pakte haar stok en liep naar beneden met haar hutkoffer en haar bezemtas. “zet je spullen maar gelijk in de auto” zei Meneer Smid toen Roxy beneden was. “oke zal ik doen” Roxy liep naar buiten en legde haar spullen in de auto. Rustig liep ze terug. “zijn jullie nu echt klaar?” vroeg Mevrouw Smid. “ja” antwoorden Samuel en Roxy in koor. Met ze allen liepen ze naar de auto en stapten in. “hebben jullie een beetje zin in school?” vroeg Mevrouw Smid ter wel Meneer Smid de auto startte en weg reed. “ja wel” antwoorde Roxy. “en jij Sam?” “ook wel een beetje” antwoorde Samuel. “goed zo. Wel je best doen op school” zei Mevrouw Smid. “jhaahaa” zeiden Samuel en Roxy samen. Dat hadden ze al wel 20 keer gehoord.

“we zien jullie aan het eind van het schooljaar weer. Je moeder en ik hebben een nieuw project en daarvoor moeten we heel hard werken. We schrijven elkaar om de 4 weken” vertelde Meneer Smid voordat Roxy en Samuel de trein in stapten. “ja dat doen we” zei Samuel. *TUUUT TUUUT!!!* “kom kinderen jullie moeten in stappen de trein vertrekt zo. Roxy en Samuel stapten in en zwaaiden hun ouders uit. Ze hadden hun spullen al naar een lege coupé gebracht en daar gingen ze weer zitten. “het word vast een top jaar” zei Roxy enthousiast. “ja dat weet ik wel zeker” zei Samuel. Opeens ging de deur van de coupé open en daar stond Ralf. “heey leuk om jullie weer te zien” zei hij. Hij nam zijn hutkoffer mee en zetten hem in het rek naar bij die van Roxy en Samuel. “leuke vakantie gehad?” vroeg Samuel aan hem. “jaa zeker. Ik heb….”

Een tijdje later zaten ze nog steeds in de trein op weg naar Zweinstein. Roxy, Samuel en Ralf zaten rustig te praten over de vakantie. De vrouw met de snoep kar is al langs geweest. “is het lekker?” vroeg Roxy aan Ralf die een rare kop trekt. “ja hoor alleen zijn deze best zuur” antwoord Ralf. “waarom koop je ze dan?” vraagt Roxy door. “ze zijn lekker” antwoord Ralf en naar weer een hap ter wel hij weer een rare kop trekt. *BAM!!!* Meteen kijken Ralf, Roxy en Samuel naar de deur van de coupé. Er staat een lange jonge met super blond haar en met hele heldere blauwe ogen bij de deur. Hij ziet er best knap uit denkt Roxy als ze naar de jonge staart. “zo de peuters gaan ook weer mee naar Zweinstein” zegt hij en lacht gemeen. “ach hou je kop toch” zegt Samuel terug. “zo praat je niet tegen mij!” zegt hij en stap de coupé binnen. “wat moet je!?” vraagt Ralf geïrriteerd aan hem. “ik kijk wie ik…waarom zou ik dat aan jou vertellen” hij kijk de coupé rond en dan vallen zijn ogen op Roxy. “wat moeten jullie volbloed tovenaren met een modderbloed heks” zegt hij dan. Roxy sprong meteen overeind. “noem me geen modderbloedje!” zegt Roxy en tikt met haar wijs vinger op zijn borstkast. “blijf van me af modderbloedje!” roept hij en hij duwt Roxy naar achteren waardoor ze bijna valt. Hij steekt zijn hand in zijn gewaad en haalt zijn stok tevoorschijn. Met een snel beweging pakt Roxy ook haar stok en richt hem op de jonge. “ik zei noem me geen modderbloedje!!!” roept Roxy dit keer. “ik ga mooi niet luisteren naar jou! Flipen…” maar hij kon zijn spreuk niet af maken want hij verstijfde. Hij kon alleen nog maar zijn ogen en mond bewegen. “hoe…hoe is dit mogelijk?!” riep hij door de coupé. “ja voor mij een weet voor jou een vraag” zei Roxy alleen. Ze schoof hem de coupé uit en deed de deur dicht. “daar zijn we ook weer vanaf” zei Roxy en ging naast Ralf zitten. “weer je wel wie dat is?” vroeg Ralf verbaast aan Roxy. “nee geen idee maar dat boeit me helemaal niet” zei Roxy ongeïnteresseerd. “nou dat was Scorpius Malfidus” Ralf keek Roxy aan maar Roxy keek nog steeds ongeïnteresseerd naar hem. “nou ik zal het je vertellen…”

“dus daarom moet je oppassen voor hem” verteld Ralf als laste na zijn hele verhaal over Scorpius Malfidus. “oke ik zal voor hem ‘oppassen’” zei Roxy om hem gerust te stellen. De trein ging telkens langzamer rijden. Ze waren er. Ze pakten hun spullen en liepen langs Scorpius Malfidus naar buiten. “moeten we die spreuk niet verbreken?” vroeg Ralf toen ze buiten stonden. “moet dat echt” zei Roxy. Ze vond het wel leuk dat hij zo stil stond. “Roxy” zei Samuel. “ja oke ik verbreek die vloek al” zei Roxy uiteindelijk. Ze liep de trein weer in. Toen ze bij hem stond verbrak ze de vloek en wouw weer naar buiten lopen. Opeens werd ze vast gegrepen door iemand, snel keek ze om wie dat is. ja hoor waarom moet het hij weer zijn. Die arrogante…aarhg…ik kan hem niet eens omschrijven zo irritant, gemeen, stom en arrogant is hij. “dat had je niet hoeven doen weet je” zegt hij dan. “nou en ik deed het mooi wel” sist Roxy terug. “waarom deed je dat dan?” vraagt hij dan. “dat gaat je niks aan!” Roxy trekt haar arm los en loop naar waar Ralf en Samuel op haar staan te wachten. “is het gelukt?” vraagt Ralf als Roxy bij hun staat. “wat denk je” antwoord Roxy alleen. Met ze allen pakken ze hun spullen en lopen dan naar de koetsen. Als ze er in zitten rijden de koetsen het terrein van Zweinstein op.

“heey Roxy hoe was je vakantie?” vraagt Viginia opeens. Ze hebben eind vorig jaar niet meer met haar gepraat, omdat de meiden veel te druk zijn met jongens dan met andere dingen. “wel goed hoor en die van jou?” Roxy, Ralf en Samuel ging net aan de tafel van Griffoendor zitten. “ook goed leuk dat je dat vraagt” antwoord ze en praat dan weer met Liz. “ik heb honger” zei Samuel opeens. “dat heb je altijd” kaast Roxy terug waardoor Samuel zijn mond houd. “kijk de sorteerhoed gaat zingen en daarna gaat hij sorteren. Ik ben benieuwt” zei Ralf.

Roxy MoonWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu