Waves Trilogy 1: Waves of Smile

Phase 29

Phase 29

Love

I can't sleep. Tumagilid ako at bumaling sa kaliwa. Nagulat ako na ganoon din ang ginawa ni Sean sa kabilang kama. Nagkatinginan kami saglit pero umayos ako ng higa at tumingin na lang sa kisame.

"Cian.." mahinang tawag niya. Pinigilan ko ang kamay kong hawakan ang dibdib ko. Kanina pa 'to. Kanina pa.

"Are you really leaving tomorrow?" tanong niya.

"Yeah. Why?"

"I just want you to know that I'm not sorry after kissing you" diretsong sabi niya. Inis naman akong nilingon siya.

"Why did you kiss me?" tanong ko pa.

"You don't know? Really?" ngising sabi niya kaya umiwas ako ng tingin.

"F-Forget it" sabi ko at tumalikod.

"You think I can forget our kiss?" rinig kong nakangisi pa rin siya.

"What? I mean forget that I asked why" inis kong sagot.

"Oh, okay. So, you don't want to forget our kiss?" oh I wanna kick him off his bed.

"Shut up" iritang sabi ko at tumawa siya ng malakas. Huli na nang mapagtanto ko kung bakit siya tumawa.

That was his last words before kissing me!

Napapikit ako at kumuha ng unan at nagtakip ng tainga. I can't believe that this is happening to me!

Pinagdikit ni Sean ang noo namin. Bumubulong bulong siya na hindi ko maintindihan. Hindi nagtagal ay lumayo siya at binitawan ang bewang ko.

"You're not gonna surf again" napapaos na sabi ni Sean. Wala ako sa sariling tumango.

Kinuha naman niya ang kamay ko at tahimik kaming naglakad pabalik ng resort

"Cian, wake up" rinig kong sabi ni Sean. Nagmulat ako at ang bumungad sa akin ay ang bagong ligong si Sean. My hand automatically covered my lips.

He chuckled.

"Good morning. You're going home today. Calm down, I'm not gonna kiss you." sabi niya at tumayo.

Wala akong sinayang na oras at agad na naghanda. Bumalik kami sa rest house at mabuti na lang na wala na si Loverous. Inaayos ko ang mga gamit ko nang tumawag ako kay Lux.

"I'll be going home today because of an urgent matter." bungad ko.

"Oh, why didn't you tell me yesterday?" tanong niya.

"I was busy yesterday" pagdadahilan ko.

"Okay. The van will pick you up. And about your dog?"

"We won't travel together so take care of him"

"Okay." sabi niya at binaba ang tawag.

Nang matapos ako sa ginagawa ay lumabas na ako dala ang gamit ko. Nangunot naman ang noo ko nang handa na rin si Sean.

"We'll go home together" ngiting sabi niya. Hindi na ako nagsalita at tumango na lang. Kumain pa muna kami saka hinintay ang van. Nasa labas na kami ng rest house. Walang kibuan. Ilang saglit pa ay dumikit sa akin si Sean habang nakataas ang phone niya. He then took a picture of us.