Waves Trilogy 1: Waves of Smile

Phase 36

Phase 36

He left

I was asleep when I felt someone opened my door slowly. I opened my eyes and saw who it was.

"Alexia.." paos kong tawag. Bigla niyang naibagsak ang pinto at agad niyang tinakpan ang bibig niya.

"Pota muntik na 'kong mahimatay!" pasigaw niyang bulong at umambang hahampasin ako.

"What do you want?" antok kong tanong at tinignan ang oras.

"Kailangan po kitang makausap" sabi niya at palingon-lingon sa pinto.

"Seriously? At this hour?" It's 1:53 am!

"May narinig ako.. may katawagan iyong Mama Tessa mo. Hindi ko narinig ng buo basta ang narinig ko may susugod bukas. May sinabi pa siyang siya ang bahala sa iyo." nahihirapan niyang sabi at kabadong-kabado.

"That should not bother you. Go back to sleep." sabi ko at pinikit ang mata ko.

"Pero—" agad ko na siyang pinutol.

"Alexia.." I warned. I heard her sigh and went out of my room. I sat on my bed and reached for my phone. I sent a text to both Zemn and Loverous saying that I'll be at the storage room.

Bumangon ako at dahan-dahang pumuntang storage room. Ilang minuto lang ay magkasunod na pumasok sina Zemn at Loverous na pipikit-pikit dahil inaantok pa.

"Someone will attack me tomorrow" mahinahon kong panimula.

"What's your plan?" agad na tanong ni Loverous.

"Zemn, you have to go to Praxedes' mansion. Bring Tiger and my money." tumango lang si Zemn sa sinabi ko. I'm not even sure if he's really listening. I turned to Loverous.

"You have to take Alexia. I have this feeling that she will confront Mama Tessa tomorrow. After that, go to the mansion with her." nangunot ang noo niya.

"So you want us to leave you here?" malamig niyang tanong. I sighed.

"I will deal with it. Maybe some of my unanswered questions will be answered." sabi ko at nagkibit ng balikat.

"I'll contact Schadel's Soldiers. I can't let you do it alone." sabi niya at nagsimulang magtipa sa phone niya.

"That's all. Go back to sleep." sabi ko sa dalawa. Tumango na si Zemn at umalis na. Tinitigan pa muna ako ni Loverous bago magsalita.

"You should go to sleep too" mahinang sabi niya.

"I still have something to do." tumango siya sa sinabi ko. Nang makalabas siya ay ni-lock ko muna ang pinto saka nagsimula sa pag-assemble ng baril.

It's not an ordinary gun. It has a chip on it and it focuses the targets face then it will shoot— straight to the target's head.

Nang matapos ako ay lumabas na ako at bumalik sa kwarto ko. Tinignan ko ang orasan at alas tres na ng madaling araw. Nahiga na ako at yumakap sa unan ko.

~~~

"C–Cian" alanganing ngumiti si Sean sa akin at akmang lalapit pero tinaas ko ang kamay ko kaya hindi na niya tinuloy. Tumingin ako sa mga tauhan at sinenyas ang ulo ko para iwan kami ni Sean.