Bir Platoniğin Günlüğü

BÖLÜM 12

İyi okumalar ♥♥

-- Sevgili Öğrenciler Özel Okulların düzenlediği sizinde çok seveceğinz bir etkinlik düzenledik eminiz ki sizde Bu sürprize Bayılacaksiniz ...

Eee hadi be adam uzatma acaba neydi bu ...

Sonunda tekrar konuşmaya başlamıştı yoksa bildiğim tüm şeyleri sevgili Müdürümüze saydıra bilirdim .

Müdür " sevgili Öğrenciler başka bir özel okul ile birlikte yapacağımız " 3 " günlük kamp etkinliğidir eminim hepiniz gelmek istiyorsunuz cuma günü yola çıkıcaz ve pazartesi okula dönücez haydi Çocuklar sınıflara ...

Vuvv kamp He yani demek oluyor ki " kitap , müzik , ben ve doğa " işte bu süper bir hafta sonu için ideal bir plan.
Salondan büyük bir alkış tufanı kopması ile Sevgili Müdürümüz salondan ayrıldı .
Nehir ile birbirimize bakarak sırıttık bu " çok eğlencez çok " bakışları oluyor ben anlarım .
Salon boşalmaya başlayınca ben , Mert , Emre ve Nehir sınıfa doğru ilerlemeye başladık ama tabi Emre sevgili tayfa grubunu görünce gitti . Zaten o bizle okadar takılmıyor yani onlarla takıldığı kadar değil en azından . Her neyse sınıfa girince birlikte Yerlerimize geçtik ben ve Nehir birlikte Mert de önümüzde oturuyor onun yanında da Doruk diye biri oturuyor komik çocuktur onlada iyi anlaşırız hafif sarı ya çalan saçları ve yeşil gözleri ile Tatlı bir çocuk yani her neyse bukadar Doruk yeter .

Birlikte kamp planları yapmaya başladık aslında ben en çokta şu diğer özel okuldan gelcek olan öğrencileri Merak ediyordum yani neden Merak ediyorum bilmiyorum ama sizinde Nehir gibi bir arkadaşınız olsa ve sürekli kampa gelicek olan - onun değimi ile - taş , meteor , kaya çocuklar diyip Duruyor yani ister istemez merak ediyordum bende ama bir tarafım salak gibi Emre ye ihanet ! Olur bu gibi saçmalamak ile meşgul yani iç sesim buna karşılık haklı olarak " o sana kaç kere ihanet etti aptal mısın kızım sen bazen beynin yok gibi düşünüyorum ama Allah'tan ben varım ."
Benim iç sesim in egosu tavan olsada haklıydı kendimi aptal aşık gibi hissediyorum ben böyle kendi iç sesim ile boğuşuyorken birinin " Eliff "
Diye seslenmesi ile sesin geldiği yöne baktım bizimkiler beni çağırıyorlardı - yani Nehir , Mert ve Doruk - Bunlar ne ara burdan kalkıp gittiler ya diye düşünmeden Edemesemde yanlarına kaplumbağa misali ağır adımlar ile gittim kantine çağırıyorlardı bu son tenefüs ve benim sadecec sıcak bir kahve istiyor son ders matematik ve ben ilk defa uyumak istemiyorum onlara para verdim ve yine aynı yavaşlık ile Sırama gidip kulaklığımı takıp son ses Demi Lovato 'nun this is me şarkısını açtım bu şarkıyı seviyordum özellikle de Joe ile söylediklerine .
Kafamı sıraya koyarak gözlerimi kapattım kahve gelene kadar biraz dinlene bilirdim . Tabi omzumda bir el hissedince şu anki rahatımı bozan kişiyi dövmek istesemde içimdeki " hanım hanımcık ol kızım " diyen annem daha ağır basıyordu bu yüzden sakinca kafamı kaldırdım ve yanımda bir adet Emre görmem ile afalladım normal çünkü onu her gördüğümde bunu zaten yaşıyorum her neyse bana gülerek - sen gülme ya çok tatlı oluyon -