Bir Platoniğin Günlüğü

BÖLÜM 9

2 saat sonra

Bilincim yarı açık yarı kapalı hafifçe gözlerimi açabildim sadece arabadaydık gözlerim mert ' i gördüğünde hafifçe geri aldım kendimi bu sesi duymuş olmalı ki " sonunda uyandın prenses" dedi ve gülümsedi.

Ondan korkuyordum bunları bana yapan oydu beni kaçırmıştı bu kadar ileri gidemezdi titrek ve halsiz bir şekilde ona bir soru yönelttim. " Ne- nereye gidiyoruz " dedim korkarak. Saçma bir şekilde gülümsedi ve ikimizin kafa dinliyeceği ve senin akıllanacağın bir yere dedi. Yarım saat sonra gelmiştik önce o indi ben bağlı olduğum için beni kucağına almıştı ondan resmen tiksiniyordum hangi akla hikmetle beni kaçırmıştı ki ? ...

Ben böyle düşünürken Mert beni şu bahsettiği yere getirmişti burası bir dağ eviydi aslında çok ama çok güzeldi karın oluşturduğu o eşsiz manzarasına bayılmıştım ama bu benim kaçırılmadığım anlamına gelmez sonuç olarak burası benim resmen kabuslarımı yaşıyacağım yerdi ben böyle saçmalarken...

Kapıdan içeriye girmiştik beni üzeri beyaz bir çarşaf ile örtülü olan koltuğun üzerine bıraktı bana salak gibi sırıtıyordu ağzımı açtı hemen bağırmaya başladım o hala gülüyor du ağzıma bandı tekrar yapıştırıp kendi konuştu .

Mert : Ah güzelim istediğin kadar bağar seni burda kimse duymaz .

Ağlamaya başladım çünkü gerçekten korkuyordum gözlerimden akan yaşı sildi kafamı çevirdim ağlamam daha da şiddetli olmuştu yine bandı açtı bu sefer Susuyorum çünkü ağlamaktan bir şey diyemiyordum kafamı koca elleriyle kendine çevirdi ve konuşmaya başladı .

Mert : Biliyorum belki korkuyorsun ama sana asla zarar vermem ben seni seviyorum buraya seni getirmemin sebebi kafanı toplaman ve beni ne kadar sevdiğinin farkına varmanı sağlamak hepsi bu tatlım dedi.

Ona hemen bağırarak karşılık verdim " Ben beni kaçıran , korkutan ve kendinden tiksindiren bir adamı asla ama asla sevmem tamam mı ?? " diye bağırdım . Oda buna karşılık olarak kimse beni reddetmeyi beceremez hele ki sen asla diye bağırdı . Ona bende sürekli olarak cevap veriyordum galiba delirdim .

Ben : İşte tam da bu sorun belkide sen kendini beğenmiş ukalanın tekisin bencillik yapıyorsun seni kimse reddetmeyi göze alamaz ha ozaman sana tekrar söylüyorum BAY UKALA seni reddettim Üzgünüm .

Mert : Reddettin ha işte o öyle kolay olmuyor güzelim .

Elif : bana güzelim demeyi kes bay ukala ben burda hiç bir şeyin farkına varmicam çünkü zaten bu iş çoktan bitti ama sen o yüksek egon ile kendini reddedilmez zannediyorsun ama o öyle değil hayatta reddedilmeyi öğrenmek gerek sen çok şanslısın ki benim tarafımdan oldu bu ...

Bana ne olduysa her söylediği şeye cevap veriyordum bilmiyorum bu şaçma özgüven nerden geldi ama gelmişti işte . Aslında bu tavrıma karşılık Mert sakin di tabi ben şom ağzımı açana dek...

~Evde ki durumlar ~

NEHİR

Lavaboya gideli 15 dk olmuştu ve merak edip lavaboya gittim fakat Elif ortalıkta yoktu AVM ' yi alt üst ettim kaç kere aradım ama telefonu burdaydı hemen evine gittim anne ve babasıda iyice telaşlanmıştı ve artık Elif ' in yokluğundan 2 saat geçmişti polisler hala bulamıyordu Emre ' de kayıp haberini duyunca hemen geldi biz emre ile aramaya başladık ama hiç bir iz yoktu aslında ben Mert ' den şüpheleniyordum çünkü Elif onu sürekli rahatsız ettiğini ve korktuğunu söylüyordu ben polise aynen bunların hepsini anlattım . Emre kamera kayıtlarına bakmayı akıl etti ve düşündüğümüz gibi o kişi Mert ' di , zaten oda 2 saattir ortalıkta yokmuş . Ne ben nede Elif onun bukadar ileri gideceğini akıl edemezdik ki kimin aklına gelir bu zaten Emre çok sinirliydi yakın arkadaşı olduğu için de ayrı bir sinir besliyordu ona . Tekrar aramak için evden çıktık...

-- DAĞ EVİ --

Dediğim gibi şom ağzımı açamam ile Mert yanıma oturdu ve gözlerinden ateşler fışkırıyordu sanki eli havadaydı ve benim de o yüksek havam bir anda pısmıştı bile dizlerimi kendime çekip başımı koydum çünkü resmen dövücek gibi duruyordu ardından konuşmaya başladı.

MERT : Bana bak unutma sen akıllanana kadar burdayız he polis falan diyosan bizi biraz zor bulurlar aklını başına topla dedi . konuşurken elleri saçımdaydı çekiştirip duruyordu en son konuşmasını bitirince daha da kuvvetli çekmesiyle istem dışı çığlık atmıştım ve gözümden bir damla yaş süzülmüştü çünkü gerçekten canımı yakmıştı . O benim çığlığım ile bir kahkaha attı ona bağırmak karşı gelmek istiyordum ama yapamazdım bunu korkuyordum Mert de bana bunlar iyi günlerin güzelim diyip beni kucağına aldı tepinmem bile işe yaramıyordu o yüzden zorlamadım beni yukarı bir odaya çıkardı elimi ve ayağımı çözüp beni odaya kitledi "Off cehennem hayatına hoş geldi Elif " dedim kendi kendime ama gerçekten de cehennem ızdırabı gibi bir şeydi bu...

Kendi kendime düşündüm ne yapsam olmayacak o yüzden Susup manzaranın tadını çıkarmak en iyisi diye düşünüp pencereden bakmaya başladım . Yağan kar okadar güzel ve saftıki çok güzel duruyordu ben daha lise 3. Sınıfta bunları yaşıyorsam kesin çabuk ölürüm neyse ben böyle daha uzun uzun konuşurum ben böyle aniden kapının açılması ile irkildim Mert ' ti sanki kimi bekliyorsam evde sadece ikimiz varız neyse Mert yine bişeyler geveliyordu bende dinlemedim kafamı pencere kenarına dayayıp uyudum .

~~ ERTESİ GÜN ~~

Sabah yumuşak bir yatakta uyanmıştım tam arkama döndüm ki o yüzü Görene kadar Mert yatağın yanında ki tek kişilik koltukta oturmuş beni izliyordu ayağa kalktım o yerinden kalana kadar koşup aşşağıya indim kapıyı zorladım lanet olsun ki kilitliydi zaten o da çoktan Kolumdan tutmuş beni sürüklüyordu bağırmaya başladı bende çığlık atıyordum çünkü kolumu çok sıkıyordu kapıları iyice kitledi ve hala bağırıyordu onu artık kağale almıyorum çünkü cevap versemde anlamıyor alt kata indik burasi çok soğuktu kapalı karanlık bir yere bırakıp gitti ama ama ben karanlıktan korkarım benim fobim var çığlık atıyordum ama nafile hiç bakmıyordu bile zaten 10 dk sonra soğuktan ve korkudan bayılmıştım ...

Artışların devamını diliyorum sizlere çok ama çok teşekkür ederim iyiki varsınız bir daha ki bölüm geç gelebilir çünkü sin sınavlarım var ve cok iyi hazırlanmak gerek o yüzden idare edin kendinize iyi Bakın :) :)

#PLATONİKAŞK