"အားကစားရုံကို ဘယ်လိုသွားရလဲဗျ"
အင်္ဂလိပ်စာ အဆောင်ရှေ့ကနေ ဖြတ်သွားဖြတ်လာတွေကို မေးမိတဲ့အခါ သူတို့က လမ်းညွှန်ပေးကြပါတယ်။
"ဟိုမှာလေ တည့်တည့်သွား ၊ ဘယ်မှ မကွေ့ဘဲ တည့်တည့်သွား "
ကျွန်တော် ခေါင်းကို ကုတ်ရင်း မအူမလည်နဲ့ လမ်းဆက်လျှောက်လာလိုက်တယ်။
တည့်တည့်သွားရမှာတဲ့ ။ ကျွန်တော် တည့်တည့်လမ်းလျှောက်လာတော့ ကျောင်းကန်တင်းတွေကို တွေ့တာပဲ ။ ဘယ်မှ မကွေ့ဘဲ တည့်တည့်ဆက်သွားတဲ့အခါ လမ်းဆုံတစ်ခုကို တွေ့ပြန်တယ် ။
တည့်တည့်ဆက်လျှောက်သွားတဲ့အခါ ကျွန်တော် တွေ့ရပါပြီ။ ဒါပေမဲ့ အကွာအဝေးက "ဟိုမှာလေ" ဆိုတဲ့ စကားလောက် မနီးတာတော့ တကယ်ပါ။
မိုးလုံလေလုံ အားကစား ရုံ ဆိုတာ ကျွန်တော့်အတွက်တော့ သဘောကျစရာကောင်းနေတယ်။ ကျောပိုးအိတ် က ကြိုးကို လက်နဲ့ သေချာ ဆုပ်ကိုင်ပြီး ဝင်သွားတဲ့အခါ ကျွန်တော်တို့ အတန်းထဲကို ရောက်လာခဲ့တဲ့ အကိုကြီးတွေကို တွေ့ရတယ်။ တကယ်တော်ပါသေးရဲ့ ။ မဟုတ်ရင် ကျွန်တော် တစ်ယောက်တည်း ဒီလောက်လူအများကြီးကြားထဲမှာ မယောင်မလည်နဲ့ ရပ်နေရတော့မှာ။
"အကိုဗျ ကျွန်တော် မနေ့က စာရင်းပေးထားတာပါ "
ကျွန်တော့်စကားကို ကြားတဲ့အခါ အကိုကြီး သုံးယောက် နဲ့ အစ်မကြီး လေးယောက်က ဖော်ဖော်ရွေရွေ ပြုံးပြလာတယ်။
"ခဏစောင့်ကြဦးနော် လူတွေ မစုံကြသေးဘူးနဲ့တူတယ် ၊ စာရင်းထဲက အချို့သူတွေ မရောက်ကြသေးဘူး "
"ဟုတ်ကဲ့ "
ကျွန်တော် အနားက သူတွေကို ကြည့်မိတဲ့အခါ မိန်းကလေးတွေရော ၊ ယောက်ျားလေးတွေ ကိုပါ တွေ့ရတယ်။ သူတို့လည်း ဘက်စကတ်ဘော အသင်းအတွက် စာရင်းသွင်းထားကြတာ ထင်ပါတယ်။
"ဒါဆို အခြားသူတွေကို စောင့်ရင်းနဲ့ အချင်းချင်း မိတ်ဆက်ကြတာပေါ့ "
အစ်မကြီးတစ်ယောက် က အသံချိုချို နဲ့ စပြီး မိတ်ဆက်လာတယ်။
"အစ်မ က မိုးစက်ခိုင်၊ ဒီဘက်က တော့
သူရိန်မင်း "
ကျွန်တော်တို့ ခေါင်းလေးတွေ ကိုယ်စီ ညိတ်ပြီး နားထောင်နေလိုက်တယ် ။ စီနီယာတွေ တစ်ယောက်ပြီးတစ်ယောက် မိတ်ဆက်ပြီးသွားတဲ့ အခါ ကျွန်တော်တို့ အလှည့်ကို ရောက်လာတယ် ။
YOU ARE READING
စိန်ပန်းတွေခင်းတဲ့လမ်းမှာ .... လျှောက်ခဲ့ဖူးပါသည်
General Fictionဒဂုံတက္ကသိုလ် ရဲ့ နေ့ရက်တွေ အကြောင်း လွမ်းမောစရာ နေ့ရက်တွေ ... ကြည်နူးစရာ အချိန်လေးတွေရယ်... ပြီးတော့ ... ချစ်ရတဲ့ သူ ရယ် 🍀 18/8/2022
