.something wicked | slow update

.10 | problemli problem çocuk

Siktir, siktir, siktir.

Gerizekalı yaşlı bunak her şeyi öğrenmişti işte! Sadece rutin bir kaç test dediği siktir boktan şey bütün sırlarını ifşa etmişti.

Recovery Girl, önce Katsuki'nin boyunu ve kilosunu almış. Kilosunu ölçerken kıyafetlerini çıkarmak zorunda olduğu için yara izlerini de görmüştü. Recovery Girl ne kadar bunların üstüne gitmeye çalışsa da Katsuki asla ağzını açmamış sadece testlerin bir an önce bitmesi için yalvarmıştı içinden. O felaket boy, kilo ölçümünden sonra biraz da kan alıp Katsuki'yi revirinden şutlamıştı.

Katsuki, çok iyi biliyordu. Ya bir kaç saat sonra ya da en geç yarın okuldan sonra Recovery Girl, gördüklerini diğerlerine söylecek ve kahramanlık hayatı başlamadan bitecekti. Belki de bu kayıbın verdiği acıyla Katsuki'nin de hayatı biterdi. Kim bilebilirdi ki?

"Bakubro!! İyi misin? Çok endişelendik oğlum! Hem Recovery Girl uyanmadığını söyledi, hem Midobro bir şey bilmiyordu. Azcık kafayı sıyırdık anlatabileceğim." Yurt binasına girdiği gibi Bakusquad ve Deku kafasına üşüşmüş sikik saçlı direkt konuşma başlamıştı. Şu an onlarla konuşacak, onların aptal sohbetlerine katılacak gücü yoktu. Ama en azından bir iki dakka katlanabilirdi. Çünkü tahminen onlarla geçireceği zamanı artık kısıtlıydı.

"Kacchan!! Uyanmana çok sevindim! Tamamen iyisin değil mi?" Deku, hemen yanı başında belerttiği yemyeşil gözlerle ona bakıyordu. Salak çocuk, niye Katsuki'ye yaklaşıyordu ve her şeyi zorlaştırıyordu ki?

"İyiyim işte görmüyor musunuz aptallar? Hem siz salaklar kesin gelmemi akşam yemeğini yapayım diye beklemişsinizdir." Buna karşılık arkadaşlarından hemen "Hayır!"lar yükseldi. Katsuki, saekaarik olarak söylese de kimse bunun farkına varmamıştı.

"Ben mutfağa giriyorum. Eğer biri gelirde beni rahatsız ederse akşam yemeğinde sizin kebabınızı yaparım." Katsuki, diğerlerinin onu daha fazla sıkmasına izin vermeden mutfağa daldı. Kafasını boşaltmak istiyordu ama jiletleriyle başbaşa vakit geçirmektense diğerlerine yemek veya tatlı yapmayı tercih ederdi. O gidince belki yemeklerini özlerlerdi hem.

____________

"Eraserhead. Konuşmamız gerektiğine inanıyorum." Recover Girl, öğretmenler odasına gelmiş Aizawa'yı çağırıyordu. O zaten konunun ve söyleyeceklerinin neler olduğunu biliyordu içinde.

"Revirde konuşalım istersen. Benim işlerim de bitti oradan geçebilirim eve." Aslında işi falan bitmemişti, sadece bu odada, diğer öğretmenler varken, konuşmak istemiyordu. Problem çocuğunun özeliydi çünkü.

"Tabii ki de Ereaserhead." Aizawa, revire kadar Recovery Girl'ü takip etti. Odaya girdikleri gibi de Recovery Girl konuşmaya başladı.

"Bakugou için yaptığım testlerin sonucu geldi. Ve maalesef korktuğumdan kötüler. Acilen bir şeyler yapmamız gerektiğine inanıyorum. Kilosu kahramanlık dersinde olan biri için düşük. Sene başında yaptığımız zorunlu boy-kilo testiyle karşılaştırdım. Geldiğinden bu zamana kadar önemli bir kas kaybı yaşamış. Kilo vermesi belki bu kadar aktivite ile normal olabilirdi. Fakat bu oranda kas kaybı bir sorun olduğunu gösteriyor."

Ah problem çocuk! Niye hiç yardım istememişti ki? Hiçbir şeyle yalnız baş etmemesi gerektiğini, böyle şeylerin normal olduğunu bir türlü anlamamış mıydı?

"Tahmin ediyorum, kan testini de yaptın ve onun da sonucu pek iç açıcı değil." Aizawa, Recovery Girl'ün söylediklerinin daha da kötüye gideceğini hissediyordu.

"Tabii ki de yaptım. Değerler o kadar endişe verici ki, nasıl Bakugou'nun bu yoğun okul temposunu kaldırabildiğine şaşırıyorum. Vitamin değerleri ciddi derecede düşük çıktı. Evet, ne kadar dengeli ve düzenli beslensek de vitamin eksikliği herkeste olabilir ama bu kadar düşük derecede olması sadece ciddi bir kısıtlamayla mümkün olabilir."