Melek gibi gözükmeye çalışan bir grup şeytandan ibaretiz. Kendi yarattığımız çürümüşlükte boğuluyoruz ve halelerimizi bulmamızın hiçbir yolu yok.
[akutagawa ryuunosuke x nakajima atsushi]
[tamamlandı]
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Atsushi, zifiri karanlıkta kalmaktan hoşlanmıyor. Boşluğa sesleniyor, dışarı çıkacak ve birkaç mum isteyecek, çünkü odalarındaki lambanın yağı çoktan bitmiş- ya da çalınmış. Akutagawa bunun iyi bir fikir olduğunu söylüyor ve teşekkür ediyor Atsushi'ye, karnı tıka basa doyduğundan keyifli. Atsushi yavaşça açıyor kapıyı ve gıcırtıyla kapatıyor o eski ahşabı. Akutagawa da su dolu bir tas sayesinde temizliyor dudaklarına, çenesine, ağzının kenarlarına bulaşan kanı. "Zor iş vampirlik," diye geçiriyor içinden. "En azından gün ışığına çıkabilseydim bari."
Güneşin yüzüne vurduğunda hissettiği ısıyı tam olarak hatırlamıyor, miniminiydi o zamanlar. Bir keresinde merak ederek kolunu güneşe uzattığında çektiği acıyı hatırlıyor fakat, pek de hoş bir anı değil bu. Atsushi çok geçmeden geri dönüyor, elinde yanan mumlarla. Bu kılıkla antik çağlardan kalma bir büyücüye benziyor, ya da geniş aile evlerini lanetleyen bir kocakarıya. Akutagawa, cılız alevin ortasına işaret parmağını daldırıyor, Atsushi ise çoktan kitabını alarak battaniyelerin altına girmiş durumda. Parmağının yanık acısı Akutagawa'nın işine gelmiyor, öylesine yaptığı bu hareket yüzünden kızıyor ve kokusuz muma bir tür kin gütmeye başlıyor. Arkasını dönüyor o aşağılık muma, sinirli. Parmağındaki yanık izinin ağır ağır silikleşmesini izliyor.
"Ne okuyorsun?"
Atsushi, kafasını kaldırarak okuma gözlüklerini çıkarıyor. Dudakları çatlamış.
"Hayaletler İçin Hayatta Kalma Rehberi. 1716 yılından kalma bir el yazması."
"Değerliymiş."
"Çok değişik mevzularda yazıyorlar. Halihazırda ölü olan kişilerin bu kadar çok yeniden ölme şekli olduğunu bilmiyorum. Baksana! Mesela sevgisiz kalırsak ölürmüşüz."
"Bu konuda endişen olmasın."
Atsushi gülüyor.
"Dalga geçmesene! Okuyorum: Eğer hayaletler onlardan nefret eden birisinin beş metreden yakınında toplam otuz altı saatten fazla bulunursa 'dönüşüm' denilen olayın başlarına gelme olasılığı artar. Dönüşüm, hayaletlerin ruhlarını kaybederek cisimlerini kazanması, yani gözleri oyulmuş bir oyuncak bebeğe dönüşmesine tekabül eder."
"Bu çok tüyler ürpertici Atsushi! Bunu okumamalısın."
"Sevgisiz kalırsam ölürüm. Bu yüzden tüm sevgini ver bana."
Akutagawa, Atsushi'nin inatçılığı karşısında sessiz kalıyor ve elindeki izin geçtiğini görerek sırıtıyor. Ve bir kere daha parmağını muma daldırıyor, sonra bir kere daha; ve bir kere daha. Tüm zamanlarını malikanede harcarlarken de aynıdır, gündüzleri çok sakin geçirilir o evde. Ebedi yaşamın avantajlarından biri de, zaman öldürmek için olabilecek en saçma aktivitelerden zevk alınmaya başlanmasıdır. Akutagawa böyle, Atsushi de, gecenin, tamamen özgür olabilecekleri saatlerin gelmesini bekler dururlar.
