Sessizliğimde Kayboldum {Düzenlenmede}

Bölüm 5

Yeni bölümle yeniden karşınızdayım. Kitabımın bitmesine son bölümler diye biliriz artık.....

İyi okumalar✨

Bölüm 5

•Gemiler etrafındaki su yüzünden değil, içine giren su yüzünden batar. Etrafımda olup bitenlerin içime girip beni ezmesine izin vermemem

~Acı çekmenin nasıl bir his olduğunu bilenler başkalarına karşı nazik olmamız gerektiğini de bilir~

                                                                 -Jiraiya

 
  Berfu ve Ervan bir süre benimle konuşup ilgilendikten sonraodadan çıkmışlar ve beni yalnızlığımla bırakmıştılar. Herşeyi bana anlatmışlardı , aslında onlarda fazla bir şey bilmiyorlardı çünkü onları da çağıran Çakırmış . Bunu Berfu ve Ervan'dan öğrenmiştim,  kendisi tabii ki de bana söylemezdi.

Yani herşeyden haberi olan Çakır ama onunla konuşmadığımız için bunu ona soramazdım.
Ne olmuştu  merak ediyorum ama yine beni kurtaran kişinin Çakır olduğunu bilmek nedense beni rahatlatıyordu.
İçinden bir ses fısıltıyla yanına gidip ne olduğunu sorman ve teşekkür etmem gerektiğini söylüyordum Ama o sesi dinlemeyecektim. çünkü biz uzun zamandır konuşmuyorduk. Bu kışlık bir gün belki de son bulacaktı ama bugün değildi. 
Evet aramız hiç iyi sayılmazdı. O günden sonra hiç konuşmadık ama beni hep korudu zarar görmeme izin vermedi belki de bu yüzden sevmiştim bu adamı.
Aramız ne kadar soğuk olursa olsun, bana ne kadar sinirli olursa olsun zor günümde bana destek çıkmayı bilmişti.
Geçirdiğim kötü zamanlarda benim ailem bile yanımda yoktu ama o hep vardı, yaptığı bir hata yüzünden ondan nefret edicek değildim. Ama ona bunu ödeticektim zaten hepimiz bir birimizin canını yakarız ya bilerek ya da bilmeyerek

O bilmeyerek yapmıştı bunu,  gerçekleri gelip bana sorabilirdi ama şu erkek gururu yüzünden sormuyor. Kendi düşündükleri her zaman doğruymuş gibi hareket ediyor ve bu bizim aramızın açılmasına sebep olan şey. Çok merak ettiğini biliyorum benim gidip ona anlatmamı istiyor kendisi bunu istemeyecek kadar acı çekiyor.

İçindeki merakın yenik düşüp soracağını düşünüyorum ama şu ana kadar beklediğim gibi olmamıştı, sormamıştı. O günü hergün hatırladığını biliyorum ama bir şey yapamam, eğer gelip bana  sorsaydı anlatmamı isteseydi bu böyle olmazdı hiç bir zaman böyle bir hikayemiz olmazdı. Evet ,benim gözümde o hatalıydı ama onun gözünde de ben hatalıydım, birbirimizi anlayamıyorduk.

Empati denen şeyi yapmakta çok acemiydik. Mart ayının ilk sıcaklığına aldanıp çiçek açan , ardından soğuk havayla karşılaşıp çiçeklerini döken o havaya inan ağaçlar gibi hikayemiz olmazdı . İnsanız hepimiz hata yaparız ama hatalarımızı da sevmeliyiz sonuçta o hatalardan biz ders çıkarıyoruz. O hatalar olmasa biz olmazdık ki, ben şu an ki kişi olmazdım hatalarımızı sevmezsek kendimizi sevmeyiz aslında. Hatanın ta kendisi zaten biziz, biz yaptık bu hatayı bir başkası değil. Ben yaptım bu hatayı hani söyleriz ya onun yüzünden yaptım bunu hayır bu bizim seçimimizdir. Biz eğer istemeseydik yapmazdık istedik ve yaptık.....

  Olaylar birer yanlış anlaşılmadan ibaret gibi gözükse de ben bu küslükten de bir ders çıkarmıştım. Deniz' bence olması gerekenden fazla gururluydu, sorunları çözmek için bile olsa bu gururunu çiğnemiyordu. Tabii ki tek sorun onda olduğunu düşünmüyordum, benim de bir hatam vardı. Benim hatamsa fazla inatçı davranmakta Deniz nasıl gururunu çiğneyip yanıma gelmiyorsa ben de her zaman "o gelmiyorsa ben de gitmiyorum" klişesi ile olaylara bakmıştım.

  Aslında biraz orada kalıp olanları düşünmek istiyordum ama günün zamanın ilerlediğini ve benim belki de saatlerce vaktimi bu asansör olayı ile geçirdiğimi fark ettim. Odadan çıkmadan önce kendime gelmek için bir duşa girmiştim. Bu yüzden kıyafetlerimi giydikten sonra saçlarımı kurulamaya başladım.