Bir insan da olması gereken bazı şeyler vardı; Dürüstlük, Sadakat, Sorumluluk ve Güven.
Bunlar olduğu sürece hayat daha katlanılır ve yaşanılır bir yer olabilirdi.
Dürüst, güvenilir, sadakatlı biri olmayı ve sorumluluk almayı kendine görev edinmiş...
Hiç uzatmadan sizi mavi ile baş başa bırakıyor ve gidiyorum. Giriş olduğu için kısa...
Bu 1.bölüm değildir, giriştir!
Kapağımız nasıl sizce?
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Keyifli okumalar💙
MAVİ
Bazen yaşanılanlara engel olamazsınız.
Genç kız adımlarını atmaya devam ettikçe, rüzgar sanki inadına daha fazla sert esiyor ve onun üşümesine neden oluyordu.
Güzel kahverengi gözlerini gökyüzüne çevirdiğinde, havanın iyice karardığını ve hatta azıcıkta olsa damla damla yağmurlarını akıttığını gördü.
"Hayır ama ya," diye konuştu yüzünü buruşturup yakınırken. "Şimdi sırası mıydı bunun?"
Yağmuru hiç sevmezdi. Onun için yağmur demek gözyaşı demekti ve maviliği ile ona umut veren gökyüzünün ağlamasını istemiyordu. Gökyüzü hem ağlıyor hem de gözyaşları ile başkalarını üşütüyordu.
Genç kızın kurduğu bu cümlenin ardından gökyüzünde bir şimşek çaktı. Bu şimşek irkilmesini sağladığında, korkuyla yutkundu.
Bu şimşek ona bir şeylerin habercisiydi...
Hızlıca yürümeye devam etti çünkü bir an önce evine varmak istiyordu.
Bu hava genç kızda inanılmaz bir his yaratmış onu korkutmuştu.
Yürüdüğü sokağın sonuna geldiğinde, köşeyi dönmek için bir adım attı.
O köşeyi dönmek üzereyken, genç kızı bir arabanın içindeki dört kişi pür dikkat izliyordu.
"Başlayalım mı abi?" diye sordu adam arabadan inmek için elini kapıya uzattığında. Tek bir onay gerekiyordu. "Paketleyelim mi kızı?"
Birkaç gündür planladıkları bir şeydi bu. İzledikleri bu kızı acilen onların tabiri ile paketlemeleri gerekiyordu. Patronları böyle istemişti.
"Bekle birkaç saniye." Birkaç saniye beklediler, kız köşeyi dönüp tenha bir sokağa girdiğinde direksiyondaki adam el hareketi ile onayladı. "Şimdi!"
Çalışan adam kapıyı açtı ve indi, hızlı adımlarla kızın peşinden ilerleyerek arkasında durdu. Önce etrafı kolaçan etti, kimsenin olmadığına emin olduktan sonra sertçe kızın kolundan tutup çekti ve çığlığı basmasına engel olmak için büyük ve iri avucunu ağızına kapattı. Arka arkaya yürüyerek yanlarına gelen arabaya bindirdi ve kapıyı kilitledi. Şöför gaza bastığı anda kızın ağızından elini çekti.
Kız nefes nefese kapıya atıldı ve açmak için çabaladı fakat kilitlenmişti. "Ne oluyor ya?" diye bağırdı ve etrafına bakındı. "Kimsiniz siz? Açın şu kapıyı!"
"Patronla konuşmadan gidemezsin küçük kız."
Kız yerinden sıçradı. Tam arkasında biri vardı ve ses tonu çok ürkütücü çıkmıştı.
Şimşek boşuna çakmamıştı. Bazı şeylerin haberini bu şekilde vermişti ona kaderi...
GİRİŞ BÖLÜMÜ SONU...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Nasıldı?
Düşüncelerinizi bekliyorum.
Ben mavi için çok heyecanlıyım ve sabırsızlanıyorum.
Umarım heyecanla bekleyeceğiniz bir hikaye olur.
Bölümler en kısa zaman da gelecektir...
Sosyal medya hesaplarımı takip etmeyi unutmayınızzzz
