Mavi

4. Bölüm

Selam👋
Nasılsınız?

Sizlere çok güzel olduğuna inandığım bir bölüm ile geldim, umarım severek okursunuz.

Yıldıza basmayı ve satır aralarına düşüncelerinizi bırakmayı unutmayın olur mu...

Keyifli okumalar💙

4. BÖLÜM

Bulutlar griden yeniden beyaza, gökyüzü de siyahtan yeniden maviye dönüyorsa vardır her karanlığın bir aydınlığı.

Gözlerim yeni bir güne açıldığında, bu yeni günün bana kardeşimi geri getirmesini diledim.

Bugün her şey yeniden başlıyordu.

K&M&K Mimar ofisine ihanet edecektim.

Belki de bunu düşünmemeliydim artık, aklıma gelmemeliydi. Çünkü söz konusu kardeşimdi ve ben bunu onun için yapmak zorundaydım.

Ne vicdanıma saplanan bıçakları umursayacaktım ne de o üç mükemmel insanı düşünecektim.

Komodinin üzerindeki telefonum titrediğinde, dönüp baktım ve yutkundum. Mesaj gelmişti. Yataktan doğrulup uzandım ve telefonu elime aldım. Ekranı aydınlatıp, mesajı okudum.

Bilinmeyen: Hazır mısın? Bugün resmi olarak ilk gün Melda, Macit Arman'a yakın ol. (08:32)

Gözlerimi sımsıkı kapattım ve avucumdaki telefonu sıktım.

Telefon çalmaya başladığında irkildim ve açarak kulağıma götürdüm. "Kardeşim!" dedim direkt hiç beklemeden. "Onun sesini duymak istiyorum!"

"Benim abla."

Kalbimin içi yanarken, elimi yüzüme kapattım. "Melis iyisin değil mi?"

"İyiyim."

"Sakın korkma tamam mı? Ben alacağım seni!"

"Çabuk ol abla, lütfen."

Şimdi sustu bütün gerçekler, kapandı bütün defterler. Yol değişti çünkü başka çare kalmadı.

"Melis," diye mırıldandım. Ne diyeceğimi bilemiyordum. Elim kolum bağlanmıştı. "Melisim."

"Git ve hallet Melda, başka bir şey düşünme. Kardeşin iyi."

Duyduğum ses tüylerimi diken diken ettiğinde, öfkeyle bağırdım. "Seni gördüğüm ilk an, parçalara ayıracağım! Duydun mu beni?"

Güldü. "Beni ben istemediğim sürece hiçbir zaman göremeyeceksin Melda."

Başımı hırsla aşığa yukarı salladım. "Göreceğim. Seni bu iş bittiğinde kendi ellerimle mahvedeceğim."