Bu dünya fani değil mi, akibeti dursun
Ne denli koşarsan o kadar yorulursun
Sevdaya meyletme, küle dönen olursun
Cânân bağrında kor ateş sönedursun
Sen için için yananlardan haber ver
Hayat bi' ince köprü, bi' çetin imtihan
Yolu taşlı, yolu karanlık, yolu kaygan
Kul sayılmaz merhamet payı almayan Can sefasında eylensin sevgiyi bulan
Sen göz göz kanayanlardan haber ver
Elbet gider er yada geç, şu yere gelen
Karlı dağlar eritir,gönül bağına giren
Yaz, kış ne,nedir bahara çiçek bitiren
Kefeni, gelinlik eder vuslatına yetişen
Sen hazin hazin kalanlardan haber ver
Sanma bâki kalır cana beden giyinen
Huzur vefa ile barınır, yoldaşlık eden
Kara gün de kalmaz her derdini bölen
Ömre ömür katar,yarasına sabır süren
Sen sessiz sessiz ölenlerden haber ver
Aldanma, ne yurtlar gördü bu meydan
Gelip yuva kurmaz her dalına konan
Varlıgında emanet hepsi; anan, baban
Ağlayarak gelir dünyaya, bu yola çıkan
Sen adım adım gidenlerden haber ver
Vuslat Tuna
