Uyan artık!..
Nedir bu üstündeki tükenmişlik uykusu
Şu göğüs kafesine çöreklenmiş tortusu
Başında kan kuşları,beyninde uğultusu
Hadi uyan, gün geceye yenilmek üzere
Ruhlar rıhtımında gemiler kalkar artık
Bitmez bu gargaşa bitmez şifa yokluğu
Sevmeyi bilmeyenin, öz'den kopukluğu
Elinde gurur külleri, şefkat sogukluğu
Hadi uyan, gece maviye dönmek üzere Yaşam tartısında ümitler tartılır artık
İnsan yalnız degil, her yanı sırlar dolu
Kim ne ararsa yine kendinde buldu
Sevdanın halisini şu gönlünden sordu
Vuslat ilinde son tren kalkmak üzere Vefa aynasında yüzler tanınır artık
Kalıcı degilki dünya,gün gün kayboldu
Malda saltanat arayan hep kahroldu
Ağlayan hep ağlamaz,güleni kim buldu
Sabret elbet ilâhi tecelli etmek üzere
Gurbet yolunda gidenler çağrılır artık
Vuslat Tuna
