Gül Açılsın Ellerime

112 81 11
                                    


Öylesi bi hale düştüm dilde yok izahı
Sen yürürsün de tüketen o dur yolları
Ağına düşen dünü yarını bilmez gayrı
Meftunum, bi nazar ediver şu garibine
Gül açılsın bahara umut eken ellerime

Beni bana sorma hiç, ben benden ayrı
Ruhum dar kafesde, gönül çektiği ayrı
Olmaz kalp senden, can bedenden ayrı
Vurgunum bi selam ediver bu garibine
Gün saçılsın kapına kul olan benliğime

Ah bu ne ıstırap dermanı hiçe çıkaran
Bir yetim yaâd ellerde mahsun ağlayan
Dili lâl olmuş ta zindanlar içinde, talan
Yoksunum, bi haber ediver şu garibine
Gür haykırsın adına aşina olan garibin

Vuslat Tuna

 

GÜLCE Vuslat Tuna Şiirleri 23. Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin