Ne çok örselendik böyle hayat yolunda
Gülüp geçen yanımız kalmadı sonunda
Bahar günü akşamında bayram ayında
Uyanan toprak, çiçege duran dallarda
Ben dirilmeyi unuttum sen unutma emi
Bir zaman bizimde hayallerimiz vardı
Uğruna ne çok emek çekildi harcandı
Hepsi boşuna, ölüm kulağıma fisıldadı
Varılan durak, binilen tahta tabutlardı
Ben dönmeyi unuttum,sen unutma emi
Ne kalır geliye, bana bi gelip sorsalardı
Kurumaz yaşım,ağlayan satırlar vardı
Desem şu koca ömür, sevmek kadardı
Aralanan şafak, güne uyanan sabahdı
Ben gülmeyi unuttum sen unutma emi
Vuslat Tuna
