Bi zamanlar
nasıl da büyüktü sevgiler,
sevmeler gözümüzde vuslata açılan perdeler
Hani yüreğimizden bile taşardı
o günler,
Ne yeryüzüne sıgardı
nede alabilecek kadar genişti gökler
Sen benden gideli çok oldu şimdi
Ama sana saklı gülüşlerim,
hiç bilmediler
Ve masmavi gökyüzü
Ve yıldızlar hâlâ yerindeler
İçimde bu buruk ıstırap kaldı şimdi
Burun direğini sızlatan
Bayram günleri ağlatan
Ve günün sonunda elinde kocaman bir hiç olarak kalan
Sen benden gideli çok oldu
Ve çiçekler hiç sezmediler
Söylemedim gittiğini
Seni hâlâ baharda zannettiler
İçimde koca bi mezarlık var
Gözlerden uzak
Ve gözlerime bakanlar bile görmediler
Söylemedim sessizliğime bile gidişini
Bu kahroluşlarımı serserilikten bildiler
Sen benden gideli çok oldu
Beni de gider zannettiler
Ve durduk yere içimde acıyan bir şeyler oldu
Onca ölüme karşı
Bu umarsızlugımı siper ettiler
Oysa senden kalan tek şey bana
Yine seni sevmişliğimdi
Beni yalnız gördüler
Sadece bir ömrün heba oluşuydu
Başıma gelenler
Beni gidişinle gömdüler
Vuslat Tuna
