Binbir ezâ ile zulmettin seven şu kalbe
En kıymetli cevher idin gizli hazinede
Mecnun mu zannetin seni her sevende
Sultanı ol çöllere kurduğun sarayının
Sefaya saldın gönül var iken murâdını
Dikene attın gül açıp deren in, ayağını
Bu günün güzelisin,düşünmedin yarını
Ceylanı ol küllere koyduğun dağlarının
Her aşık sanma niyaz eyler sazla sözle Bi' derdin var ise evvela kendine söyle
Cenneti kuldan istemek revâ mı böyle
Sabahı ol gecelere boğduğun yıllarının
Uzar kıyamete kadar bu özlem kervanı
Biçeni selamet çıkmaz bi'rüya harmanı
Sanki ölü toprağından bitirdi baharını
Yaprağı ol bahçelere ektiğin çalıların
Ah şu sevda denilen en çetin gergefte
Hasret, çile çile işlenir herbir ilmekte
Umut öldürür, anlanır günün birinde
Aynası ol gözlere sürdüğün acılarının
Oku, sevip sevilmeyenin kadim kitabını
Bülbüller ötsün güllerin yaslı hitabını
Takvimler yazmaz bu garipler firâkını
Mezarı ol kalplere döktüğün sancıların
Vuslat Tuna
