Nasıl Kalalım Ayrı? -texting-

-FİNAL-

Elif: Hop

Ege: Ne var yine

Elif: Hâlâ kim olduğumu merak ediyor musun?

Ege: Ters köşe yapacaksan uğraşamam sg

Elif: Elfida'yı hatırlıyor musun?

Elif: Alt sınıfların en güzel kızıydı

Elif: Altın sarısı saçları, masmavi gözleri

Elif: İnsana nefes veren gülüşü

Ege: Elfida, sen misin?

Ege: Sen bu kadar egoist değildin ya

Ege: Ne oldu kıçına tekme basılınca değiştin galiba :D

Elif: Elfida öldü

Ege: Ne

Elif: Bugün kanserden öldü

Elif: Hiç arayıp sormamıştın bile

Elif: Senin yüzünden acı çekerek gitti

Elif: Ben onun ablası sayılırım

Ege: Eğer hasta olduğunu bilseydim geçmiş olsuna giderdim

Elif: Eğer karakter sahibi olabilseydin onu bırakmazdın

Elif: Sen iğrenç bir insansın

Elif: Senden nefret ediyorum

Elif: Dasha ben

Ege: NE

Elif: Yalan söylemeyeceğim

Elif: Seni bir süre sevdim

Elif: Elfida seni severken de sevdim

Elif: Ama ses etmedim, o mutlu olsun diye

Elif: Ama sen daha çok üzdün onu

Elif: Belki seni biraz da olsa üzmüşümdür umarım

Elif: Çünkü bundan sonrası umrumda değil

Elif: Ne yaparsan yap arkamdan

Elif: Umarım gerçekten pişman olana kadar sürünürsün ve şimdiye kadar yaptıklarının karşılığını misliyle alırsın

Elif: Daha da diyecek bir şeyim yok

Ege: Seni bu kadar kudurttuğumu bilmiyordum

Ege: Bilseydim şimdiye adın çıkardı okulda ;)

Elif: Biliyor musun

Elif: Artık olmayan sikimde bile değilsin

Elif: Ama yine de son bir bitchlik yapmadan gitmeyeyim dedim

Elif: Senin ufaklığın fotoğraflarını toplarsın instagramdan ;)

Ege: SİKİCEM BELANI SENİN BWKLE! (Bu kişiye mesaj gönderemezsiniz)

***

Dasha: Kaan

Kaan: Efendim?

Kaan: Neredesin bu arada

Kaan: Merak ettim

Kaan: Cenaze yarın

Dasha: Sana daha fazla destek olamadığım için özür dilerim

Dasha: Elfida'nın yakınında olmak isterim :)

Dasha: Lütfen affet beni

Kaan: Dasha ne diyorsun

Kaan: Saçmalama

Kaan: Lütfen yapma

Kaan: Elfida için yapma bari..

Kaan: Sen de bırakma beni

***

Uzun zamandır istediğim başka bir şey de buydu belki. Kimi için korkaklık, kimi için kurtuluştu intihar.

Benim için de kurtuluştu. Korkak mıydım? Belki... Bu hayata devam etmekten korkuyordum. Daha fazla üzülmekten. Elfida'nın kalbi hassastı, tanrı onun acı çekmesini istememiş ve artık onu yanına almıştı. Bende kendi şansımı kendim yaratırdım.

Belki uzun süre bulamazlardı bedenimi, üzüldüğümde anlamaz, nasıl olduğumu sormazken arar bulurlar mıydı?

Evde nefesim daha çok daralıyordu. Bende açık havada kesmek istedim bu nefesi. Çıktım bir tepeye, ben küçükken ailem ve Elfida'nın ailesiyle pikniğe geldiğimiz tepe... Bulmuştum bir yerden bir halat. Bağladım ağacın dalına, ağlıyordum bir yandan. Öleceğim için mi ağlıyordum? Hayır, kesinlikle hayır. Şimdiye kadar yaşadıklarım yüzünden ağlıyordum.

Hep yanlış anlaşılmıştım, benim de hatalarım olmuştu ama beni hatalara iten de bu yanlış anlaşılmalardı. Beni hep yanlış anlamışlardı, beni hiç doğru anlamamışlardı. Ben mi anlatamamıştım kendimi? Hayır, onlar beni dinlemek istemediler, çünkü haksız görünmem onların işine geliyordu. Neden bilmiyordum, ama yoruldum artık. İşkence çektiriyorlardı, işkencelerine de son verecektim. Oyuncaklarını da kaybedeceklerdi.

Yuvarladığım ufak kütük parçasının üzerine çıkıp halatın ucundaki halkaya geçirdim başımı.

"Özür dilerim Elfida, güçlü olamadığım için özür dilerim, keşke elimdeki tüm gücü sana verseydim, belki sen yaşamaya devam ederdin. Ben sadece seni sevdim, daha önce anlamadığım için özür dilerim." Buruk bir şekilde gülümsedim.

"Aynı şarkıdaki gibi.. nasıl kalalım ayrı? Bence yolumuz aynı..."

Kütüğe tekme atarak desteğini kestim, nefesimi de...

***

Böyle bölümleri yazabilmek için böyle bir ruh halinde olmam gerekiyordu. Ağzıma sıçtıkları an geldim bölüm yazdım. Başka bir kitabımda görüşmek üzere..
~🦋~