KARDELEN HANIMAĞA

18-ÊŞA BÊDERMAN-|DERMANSIZ DERT|

                     İyi okumalar 💐

                ____________________

"Neden yorgunsun sorusuna cevap aramaktan ve bunu sormasınlar diye gülümsemekten yoruldum..."

               ______________________

Birbirine kenetlenmiş gözler, durmuş dünya ve atmakta güçlük çeken kalplerle doluydu Muş meydanı duyduklarının etkisinde kalan insanlarla dolmuştu, bir adam bir söz söylemiş ortalık yangın yerine dönmüştü. Dona kalmış arî ağa ve Kardelen Hanımağa hejar Ağa'nın söylediği sözlerin etkisinde kalmıştı.

Yanındaki adamın sözleri ile dikenlerin yüreğine battığını düşünmüştü arî kalbi depar atmışçasına hızlanmış miğdesine kramplar girmiş soğuk soğuk terler dökmüştü, sevdiği kadın evliydi! Duygularını belli etmemek için kendiyle savaşa girmişti lakin Kendi açtığı savaşa mağlûp olmuştu sol gözünden akan yaş yanaklarından süzülüp gömleğinin yakasına düşmüştü. Yerde olan bakışlarını kadının gözlerine çevirmişti şaşırdığının farkındaydı böyle bir şey beklemiyordu diye düşündü lakin evli olduğunu da mı bilmiyordu da bu kadar şaşırmıştı.

Masaya elini bir kaç kere sertçe vuran hejarla bakışlarını kadından çekip adama çevirmişti. Çatılan kaşları ile hejar'ın yakasından tutup itmişti.

"Bir toplantı masasından olduğunu unutma ağa! Ne bu densizlik!"

Kendini iten adamla adamın yakasına yapışmıştı. Konuşmalarını adamın duyacağı seste söylemişti. " Densizlik benim yaptığım değil evli bir kadına göz diken sende şerefsiz!" Söylediği sözlerden sonra arîye kafa atmıştı, öfkeden gözü dönmüştü. Yaygara kopartan hejarla ortalık birbirine girmişti kardelen onun için herşeydi ne olursa olsun başka birine yar olamazdı sonunda canı bile olsa verirdi her bedeli ödemeye razıydı.

Birbiriyle dalaşan iki genci ayırmaya çalışan adamların çabası boşa çıkmıştı ayrılmıyorlardı, fakat duyulan silah sesiyle iki bedende elleri yakalarında dona kalmıştı.

"YETER! SAÇMALIKLARINIZI DİNLEMEK İCİN GELMEDİK BURAYA! AYRILIN!"

İki adamın gözlerine bakan kadın nefretten başka bir duygu göstermiyordu. Çocuk gibi birbirlerine girmiş yüzleri gözleri kan olmuştu. Hejar'ın sözleri ile öfkeden yanıp tutuşan bedeni alev almıştı.

"MADEM TÜM AŞİRETİ TOPLADINIZ BURAYA BENDE DİYECEĞİMİ DİYEYİM, DEĞİL TÜM MUŞ İKİ DÜNYA BİR ARAYA GELSEDE KARDELEN'İ, KARIMI BİR BAŞKASINA VEREMEZSİNİZ! SİMDİ YAPIN TOPLANTINIZI!"

Masanın etrafından dolanan Hejar kardelen'in yanında durmuştu omzunun üzerinden kadına bakan adam " Sen benimsin güvercin bir başkasının olamazsın bunu sakın unutma!" Son sözleri ile tebessüm eden hejar karşısında Zilanı ve mirzayı görmeyi beklemiyordu şaşkınlıktan dona kalan adam Zilanın gözlerine kitlenmişti, hejar'ın donup kaldığını gören kardelen bakışlarını baktığı yöne çevirmiş Zilanı ve elini tutan mirzayı fark etmesiyle hafifçe tebessüm etmişti. "Hala öyle mi düşünüyorsun hejar ağa!"

Kardelen'in sözleri ile kendine gelen adam kadının yüzündeki tebessümü tek bir sözüyle silmişti.

"Düşünmüyorum kardelen hanımağa söylüy.."