KARDELEN HANIMAĞA

17- CİVÎNA EŞÎRAN- |AŞİRET TOPLANTISI|

                     İyi okumalar 💐
                   _____________________

"Bil ki bekledikçe güzelleşen şeyler var, Nasip gibi..
  _____________________

Sevda beş harf iki hece bakılınca ama toplasan şimdiye kadar kaç can yakmıştır Kac kişiyi birbirinden ayırmıştır dilden söylenince aslında güzel bir kelime gibi çıkıyor. Sanki sana hayat vaad ediyor umut vaad ediyor ama biri de çıkıp demiyor ki can alıyor can yakıyor umudunu hayallerini yüreğinden söküp ellerine veriyor...

Kardelende öyle olmuştu sekiz yaşında yüreğine aldığı bu sevda ile yüreğine baharları değil kışları getirmiş canını almıştı, Muş güneşinde parlayan bir çift kahverengi göze ömrünü adamıştı...

Karşısında göz yaşları içinde gözlerinin içine bakan adama bakmıştı, ömrünü bu adama vermişti canını,ruhunu,nefesini, umutlarını, hayallerini, geleceğini bir çırpıda hiç düşünmeden ellerine  vermişti sonucu neydi? Binbir emekle yaptığı evde nişanlısı ve  kuzeninin  yatmasıymış. kimi der 'ihanet etti zilanla kaçtı ha evde yatmış ha bir başka yerde', lakin seven insan için sevdalarına sahitlik eden bir evde, hayaller kurarak hazırladıkları evlerinde  bir başka bedenin hayat bulması atlaması kolay bir durum degildi?

Ayağa kalkan kadın adamın göğsüne hızla vurmuştu kararmış gözleri yanan gözlerle daha da kararmıştı.

"Ben seni sevmekten başka sana ne yaptım!" Kendisine yaklaşan adamın göğsüne tekrardan hızla vuran kadın ardı ardına vurmuştu adamın yanan göğsüne vurdukça parmak uçları yanıyor kadını yakıyordu. Sessiz olan ortamda kadının sesi ve dalgaların sesi vardı kardelen'in sesi dalgaların sesini bastırmıştı.

" SEN BENİM İNANCIMI,GÜVENİMİ , HERŞEYİ Mİ KALBİMİ BENDEN ALDIN BEN SANA NE YAPTIM BEN SENİ SEVMEKTEN BAŞKA BEN SANA NE YAPTIM! SÖYLESENE HEJAR NE YAPTIM SANA BEN!"

Adamın göğsüne vurduğu yumrukları bırakan kadının iki kolu yanına düşmüştü az önce bağırarak yaptıklarını adamın yüzüne vuran kadının ses tonu düşmüş sakinlemişti yapacağı hiçbir şey yokmuşçasına adamın gözlerine bakmıştı

"Bakma bana öyle, Ben hayatımı adadım sana hejar.. yeri geldi kendimden canımdan vazgeçtim herkesi karşıma aldım o evi seninle hayal ederek çizip yapmıştık, binlerce hayal kurup anı biriktirmiştik, sevm..sevmedin.. niye bu zalimliği bana yaptın?"

Kadının söyleyeceği kelimler tükenmişti, tüketmişti adamı, dilinin ucuna getirebilecek adam akıllı iki kelimesi yoktu. Kendisi vardı birde gerçek sandığı geçmişi...

Kendisini göğsünden İten kadına hızlı adımlarla yaklaşan adam göz yaşlarının arasında "sus deme öyle kurbanın olayım deme öyle se..sevmedin deme bana ben seni sevmekten bir an olsun vazgeçmedim," kadının yüzünü avuçları içine alan adam  alnını anlına yaslamıştı,

"Ben bir tek seni sevdim güvercin.."

Yüzleşmek ağır gelmişti iki bedenede, yanıp tutuşan yürekler alınan nefeslerlerle sönmek bilmemiş tutuşmuştu, kan çanağına dönen gözler birbirleriyle kesişmişti, yanan kadın yakan adamın yaklaşmasından rahatsız olmuştu bu rahatsızlık hasret olduğu insana kavuşmanın rahatsızlığıydı, yanlış yapıyordu. Adamı hızla iten kadın geriye doğru adımlarını yavaşça atmıştı

"Sus.. sus daha da fazla küçülme gözümde, Adamın sol parmağında ki alyansı kaldırıp göstererek, " evlisin sen evli!" Yüzük parmağına usulca bakan adam hafifçe tebessüm etmişti. Tebessümünü gören kadın elini havaya kaldırmıştı adamın yüzüne tokat atacağı sırada durmuş elini yumruk yaparak sıkmış yavaşça indirmişti.