"Mete hemen odama"
Öfkeli, soğuk ve sert çıkan sesle oturduğum sandalyede iyice küçüldüm. İşe başlayali daha 3saat olmasına rağmen yapmadığım hata kalmamıştı.
"METE"
Yükselen ses ile yerimden zıplayıp kapası aralık kapıya doğru adımladım. Umarım kovardı azar yiycek havamda değilim.
"Kapıyı kapa"
Odaya girdiğim anda vücuduma yayılan sters ile elim titremeye başladı. Titrek ve yavaş hareketlerle kapıyı kapayıp masanın tam karşısina geçtim.
Alnını ovan elini indirip gözlerimin içine baktı.
"İşe başlayalı daha 3 saat oldu ama yapmadığın sakarlık hata kalmadı Mete"
"Özür dilerim ben sadece daha önce çalışmadım ve sakar biriyim"
Kendimi açıklamaktan nefret ediyorum.
Derin bi iç çekti ve ayağa kalkıp yavaşça yanıma adımlamaya başladı. Beynim gelme gelmeee diye çığlık atarken bedenim geriye adımlamasın diye ayaklarımı zor tutuyordum.
"İlk gün diye yani"
"Yani kısmen"
Dahada yaklaşıtı ve tam karşımda durdu yüzünü yüzüme eğdiki bunu yapmasa onun yuzune bakmak için boynumu kırabilirdim. Aramizda boy farkı 20cm falandı.
"Bu kadar güzel olmasan çoktan kapıya koymuştum seni"
Her bir kelime adeta beynime işledi konuşurken yüzüme vuran nefesi ve etrafimı saran hafif parfüm kokusu şuan beni etkisi altına almıştı.
"Bir dahakine dikkatli ol kendine zarar vermeni istemem"
Dedi ve burnunu burnuma sürtüp benden uzaklaştı.
"Şimdi çıkabilirsin Mete. Yarım saat sonra hazır ol öğle yemeğine gidicez"
