20.Bölüm

347 15 1
                                    

2 haftadır aynı evde aynı şeylere yaparak gün sayıyordum. Hapisse düşmüş gibiyim. Dağra beyimizin yurt dışında işi olduğu için gitmişti beni de Aden'e bakıcı olarak burada bırakmıştı. Dışarı çıkmak yasaktı , evden uzaklaşmak yasaktı her şey yasaktı burası mapushaneden beterdi. 

"METE ABİ"

Aden üstüme doğru koşarken kucaklamak için kollarımı açıp eğildim. Evde ki tek kankim Aden. Korumalar çalışanlar benimle sohbet etmiyor yanıma bile yaklaşmıyorlardı.

"Dayım yoldaymış"

Hevesle dediği şey beni de heyecanlandırmıştı sonunda özgürlüğüme kavuşacaktım ben özgür olacaktım.

"Ay ne güzel gelsin hemen"

"Dayım için hoş geldin yemeği hazırlayalım mı?"


BENIM SINAV HAFTAM KAFAM ÇOK DOLU YAZAMIYORUM ÖZÜR DİLERİM BUNUNLA İDARE EDİN 2 GÜNE YAZICAM YENİDEN

reportero amorHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin