Aden'nin aklına uyup kendimi mutfağa attım. Yemek yapmada iyiydim sonuçta babamın resttoranları vardı ve en yakın arkadaşımın babası dünyaca ünlü bir şefti ben bilmiyimde kim bilsin. Of valla fazlayım bu hayata mükemmeli ben.
"Mete abi bu oldu mu?"
Elinde yuvarladığı kurabiye hamuru bana gösterdi.
Dayısının en sevdiği yemeğın fırında bonfile olduğunu söylediği için guzelinden bi bonfile yaptık yanınada salata ve tabiki Mete'nin özel tarifi ile yapılmış domates çorbası ayrıca sonrası için güzel bi kahveli kek yaptık. Şimdi ise Aden'in ısrarı üzerine çikolata parçacıklı kurabiye
"Hamuru biraz daha fazla al büyük büyük yap bak benimkilerine"
"Tamam"
"Sen yap ben de gidip masayı hazırlayayım"
"Az kaldı zaten yaparım ben"
Aden'e gülümsedim kapıdaki güvenliğe bitince fırına sürersiniz dedikten sonra yemek odasına geçtim. Diğer odalar gibi sakin ve siyahtı. Yavaşça odanın sonundaki dolabı açtım ve tabakları güzelce yerleştirdim kendimi kocasını evde bekleyen yeni gibi hissetsemde işime devam ettim.
"Bittiiiii"
Masanın son dokunuşlarını yaparken elleri havada bana doğru koşan Aden odaya girdi.
"Afferim benim güzel prensesime"
"Dayımda kapıda geldi arabasını gördüm"
"O zaman koş aç kapıyı bende çorbaları doldurayım"
"Oleyyy yemek"
Aden pıtı pıtı kapıya giderken çorbaları doldurdum tam oturacaktımki kapıda kucağında Aden üstünde siyah kolları kıvrılmış dar gömleği altında bacaklarını tam sarmayan çokta bol olmayan gömleği ile aynı tonda kumaş pantolonu ile ko- yani patronum belirdi.
"Mete beylerde burdaymış"
Mete senin altında olabilir istersen
"Evet evet burdayım"
Aklımdan geçen düşünceleri sildikten sonra masaya oturdum. Bu yemek benim bekaretimi bozacak yemek olmaz umarım.
