İki saattir koca evde ben , bir kaç koruma ve Aden 80. yapbozumuzu yapıyorduk. Bu kadar yapboz neden var bilmiyorum dayısı gibi tuhaftı. Neyse küçük kız çok yorum yapamıycam tatlı zaten dayı manyak olunca otomatikmen tuhaflık yüklenmiştir garibim o mu seçti hem dayısını.
"Dayım nerde"
Bu soruyu 30. kez soruyordu
"Gelecek birazdan işi varmış biraz"
30.kez aynı cevap
"Sıkıldım ben"
Neden acaba?
"Ne yapmak istesin Adencimmmmm"
"hmmmmmm saklambaç oynayalım mı?"
Uzun bi aradan sonra farklı oyun önerisi neden güzel geliyor insana. Yapboz parçası kusucam biraz daha oynarsam
"Olur ebe kim"
Aden parmağını kendine doğrultup hevesle bağırdı
"BEN"
"Tamam o zaman ben saklanıyorum o zaman sen de say"
Aden yavaşça kafasını sallayıp az ötedeki duvara gitti ilk kollarını dayadı sonra kafasını.
"Başlıyorum 50ye kadar zamanın var"
Sen sayana kadar 80 kere saklanırım ben sen kiminle bacak örtüşüyon velet bulamayıp ağla da gör sonra dayının beni vurma ihtimali var tabi ama neyse hallederim bebeye yenildi yakalandı dedirtmem ben.
"Tamam"
Saymaya başladığı an üst kata ışınlandım. Odalara uzaktan bakış atıp teker teker kapılarını açtım. Hangisinde saklanma olanağım var diye düşünürken kocaman dolaplarla dolu odaya daldım. Mükemmel kusursuz gel de bul bakim velet. En uç noktadaki kapıyı araladım alt tarafı boştu üst tarafta asılı ceketlerden başka bir şey yoktu. Yavaşça içine girdim ve dolabı kapadım.
