Love is behind closed eyes

Manipulacja

Chłopak podniósł głowę i popatrzył się na nią.

-Mam młodszą siostrę.

-A ile ma lat?

-Teraz już 6.-Spuścił głowę w dół.

-Zaraz pójdzie do pierwszej klasy.

-Została porwana pół roku temu..-Wykrztusił.

Nikole zamurowało. Przełknęła ślinę i wydusiła.-Naprawdę mi przykro. Może pójdziemy do mnie i na spokojnie pogadamy?

-Muszę wraca do domu.-Powiedział po czym szybko wstał i zaczął iść.

-Policja o tym wie?-Zatrzymała go niewinnym głosem.

-Jeszcze czegoś o mnie nie wiesz.-Powiedziała patrząc się jej prosto w oczy.- Jestem w mafii.

-Łobuz kocha najbardziej.-Powiedziała uśmiechając się szczerze.

Jakie ja bzdury gadam.

-Ty zawsze po prawisz humor.-Zaśmiał się przygnębiającym głosem.

-Ja to wiem. Będę musiała spadać.

-Ja też, więc do zobaczenia.

Nikola poszła w stronę swojego hotelu, a Izaak w przeciwną. Po zrobieniu 10 kroków dziewczyna się obróciła, żeby jeszcze raz na niego spojrzeć.

Naprawdę mi go szkoda..

08.02.2020

Nikola podeszła do drzwi Natalii i zapukała w nie. Nikt nie otworzył więc zapukała znowu.

-Natalia jesteś w domu?-Zapytała słysząc, że po drugiej stronie drzwi ktoś chodzi. Natalka podeszła do drzwi otwierając je.

-Co chcesz?-Powiedziała z odrazą.

-Co masz taką skwaszoną minę?

-Bo mój przyszły mąż się zakochał w tobie. To chyba oczywiste, co nie?

-Zakochał się we mnie?-Powiedziała z lekkim uśmiechem na twarzy. Jej policzka zarumieniły się.

-No przecież ci to wyznał. Dobra, chcesz coś konkretnego?

-Chciałam się pogodzić.

-To nic ciekawego, żegnam.-Powiedziała i trzasnęła drzwiami.

Muszę się spotkać z Olivierem.

Nikola poszła w miejsce widowiskowe i usiadła na ławce. Czekała z niecierpliwieniem, ale nikt się nie pojawiał. Wstała i poszła w stronę restauracji. Wchodząc do środka ujrzała kucharza kłującego się z kelnerem. Podeszła bliżej i im przerwała.

-Przepraszam, mam pytanie.-Powiedziała, a wzrok niezadowolonego kucharza wbił się w dziewczynę.-Wie pan gdzie znajdę Oliviera Rosa?

-Wpadał tu codziennie, ale od 3 dni już go nie widziałem.

-A wie pan gdzie może być?

-Nie mam pojęcia.-Powiedział aroganckim głosem i oddalił się od Nikoli.

Coś mi tu śmieci.

-Szukasz Rosy?-Zapytał barman polerujące szklankę do drinków.

-Wiesz coś na jego temat?

-Może i wiem.-Zaśmiał się lekko.

-Czego chcesz?-Zapytała siadając na stołku pod barem.

-To zależy.

-Od czego?

-Nie chce pieniędzy.-Popatrzył się na zdziwioną dziewczynę.-Chce informacji.