Part 6 De tweede dag

65 1 0
                                    

Kates POV:

Vandaag is het hier mijn tweede dag ik probeer nog om alles in te werken wat mijn vad... uhm wat Mathis allemaal zei gisteren. Zoals je nu al gemerkt hebt kan ik me nog altijd niks herinneren. Gelukkig heb ik niet zo'n grote maag want hier krijg je echt bijna niks te eten waarschijnlijk ben ik het al gewoon van vroeger om niet zo veel te eten. Dan komen er opeens twee bewakers binnen, pakken mij bij mijn armen en sleuren me mee naar buiten. Na een drie minuutjes stappen komen we aan bij een soort lab met een professor of dokter ik weet het niet. Iemand met zo'n lange witte labojas. De bewakers liften me op en leggen me op een doktersbed. "Gaat alles goed? Nog niets raars ontdekt?" vraagt de professor achtige man. Ik keek even om me heen of er hier nog iemand anders is aan wie hij het kon vragen maar nee een grote lege kamer met alleen mij de bewakers en de professor. "Uhmm, nee ik denk het niet." antwoordde ik. "Denk je het of weet je het." zei de man met een aandringende toon. "Ik weet het." antwoord ik snel. De man zuchtte en zei "Dan gaan we dit op de harde manier moeten doen!".  Hij pakt een grote spuit van een tafeltje en komt dichter bij mij. Dan pas merk ik dat de twee bewakers me hebben vastgebonden aan de stoel. De professor komt als maar dichter en dichter en ik leun als maar meer naar achter en naar achter tot ik helemaal neer lig. Ik doe mijn ogen dicht wetende wat er gaat komen en voel opeens een lange naald in mijn nek gaan en er iets inspuiten dat me slaperig maakt. Ik probeer nog wakker te blijven maar na een paar seconden van ik al weg.

Als ik weer wakker word hoor ik mannen praten dus ik laat mijn ogen nog dicht alsof ik nog aan het slapen ben om te horen wat ze zeggen. "Ze heeft haar krachten nog altijd niet, ze heeft er wel maar we weten gewoon nog niet welke." zij de professor. "Shit we hebben vijftigduizend euro aan haar uitgegeven en nu heeft ze na 3 jaar nog altijd haar stomme krachten niet!" zei een andere man heel boos en geïrriteerd. Toen liep hij weg. Ik hoorde iemand op mij afkomen ik denk dat het de professor is en hij roept "bewakers breng haar naar haar nieuwe cel!".  Er kwamen twee mannen waarschijnlijk de bewakers op me afgelopen en tillen me op terwijl ik nog altijd doe alsof ik nog buiten bewustzijn ben. Ik krijg een nieuwe cel. Waarom zou dat zijn? Alle cellen zijn hier toch hetzelfde. Opeens stonden de mannen stil en ik hoorde iemand de deur openen van mijn nieuwe cel. Ze legde me neer in de cel. Ik voelde al direct de warmte van een licht op me. Dus toch een verbetering van mijn vorige cel. Vanaf ik de voetstappen van de mannen niet meer hoorde deed ik mijn ogen open. Op een van de bedden zag ik  een man met heel stoere, zwarte kledij en lang bruin haar. Hij keek me aan zonder enige emotie.

Hell HydraWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu