The Obsession Of Kelleon Marvic

Chapter 40

2 Years Later....

"Bro, Tama na yan. Kahit Ilang balde pa ang iluha mo hindi na mababalik ang buhay nila. Wag mong ikulong ang saril mo sa nakaraan, wala kang kasalanan para pahirapan mo ang sarili mo sa nakaraan. Come on,uso ang mag move on."

Hindi ko pinansin ang pinagsasabi ni blaze habang patuloy na umaagos ang masaganang luha sa mga mata ko. Nakuyom ko ang kamao ko habang sinasariwa ang huling alaala ko sa kanya. Ang sakit, ang sakit sakit sa dibdib. Ang unang babaeng minahal ko ay bigla nalang kinuha sakin ng hindi man lang ako nakapagpaalam ng maayos. Dalawang taon na ang lumipas ng mamatay siya pero hanggang ngayon,hindi ko parin tanggap sa sarili ko ang pagkawala niya. Napakaunfair niya! Basta niya nalang akong iniwan dahil lang hindi niya kaya?? Ni hindi man lang siya lumaban para makasama pa ako ng matagal. Bakit mas pinili  niyang sumama sa kanila kesa sakin??

"Kelleon.. Maggagabi na, kailangan na nating umalis dahil kaninang alas singko pa tayo dito ng umaga. Baka mamaya magsibangon ang mga nakahimlay diyan pag di pa tayo umalis,pare" aniya drake

Pinunasan ko ang luha sa mga mata ko gamit ang likod ng palad ko bago humarap sa dalawa.
"Anong oras na ba??"
Malamig na tanong ko Kay blaze, natatamad akong tignan ang relo ko kaya tinanong ko nalang siya.

Tinignan nito ang cellphone imbis na relo
"Alas sais trenta—F*ck! Nagtext si Zion, Manganganak na raw si Caira!!!" Bulalas ni blaze na nakaawang ang labi.

Nanlamig ako sa narinig.
Nanlaki ang mga mata ko sa gulat at natataranta kaming nagsipasukan sa kotse ni Drake at mabilis na pinasibad sa hospital kung saan dinala si ang asawa ko.

"Damn it... "
Panay ang mura ko ng hindi sumasagot si Zion sa tawag ko. Siya kase ang bantay Kay caira habang nasa sementeryo kami. Dinalaw naming tatlo ang puntod nila Victor,Kean, papa at mama—namatay—Nagpakamatay siya ng isang linggo pagkatapos niyang malaman lahat ng nangyari sa pamilya. Hindi niya nakayanan ang depression ng pagkawala nilang tatlo,huli na ng isugod namin siya sa hospital dahil binawian na siya ng buhay na hindi manlang nakakapagpaalam saming dalawa ni Troy. Tatlong buwan kaming nagluksa na magkapatid dahil sa nangyari at kung hindi ko pa maalala na may isa pang babaeng umaasa sakin,malamang ay sumunod narin ako sa kanila para magkasama sama kami sa kabilang buhay.

Pagkatapos ng nangyari sa Isla, nacoma si Caira ng Apat na buwan mahigit bago magising pero si troy ay isalang linggo lang bago magising pero parang wala ring buhay ng mamatay si mama.
Hindi na siya makausap ng ilang buwan hanggang sa isang araw ay nagulat nalang ako ng nagpaalam siyang lilipad papunta sa  America. Kahit tutol ang kalooban ko dahil nag aalala ako sa kanya,pumayag parin ako dahil yun siguro ang unang hakbang niya para makamove on at magsimula ng panibagong buhay. Malayo sa gulo at kapahamakan.
Dahil sa lawak ng koneksyon ng asawa ko, hindi lumabas sa publiko ang nangyari sa Isla. Walang lumabas na balita sa pagkamatay ni Lucio at Victor Marvic dahil protektado kami ni papa.

Pumayag lang ang pamilya ni Caira na magpakasal kami kung iiwan ko ang mafia at pamahalaan ang EOM na agad naman akong sumang ayon. Hindi naman tumutol pa si Abuelo o si papa dahil alam nila ang pinagdaanan namin dahil doon. Si Caira naman ang tagapagmana ng Phoenix na hanggang ngayon ay hindi pa pinaaalam kila tita Emily.

Tuwing magkikita kami ni Lorenz na kapatid niya ay palagi kaming nag aaway dahil hanggang ngayon di pa rin siya boto sakin bilang asawa ng kapatid niya. Well,I don't give a damn about him. Hindi naman siya ang pakakasalan ko.

Patakbo akong lumapit Kay Zion ng makita ko itong nakaupo sa labas. Nagcecellphone pa.
"Where's my wife??"
Tiningala ako nito saka inginuso ang tapat na kwarto kung saan ang delivery room.
Nanginginig ang kamay akong lumapit doon at sumilip sa salamin ng pinto.

Bigla ay unti unting dumilim ang paningin ko ng masilip ang asawa Kong nahihirapang umire sa loob.Hindi ako mapakali at natood sa kinatatayuan ng marinig ang atungal ng sanggol.

Tumayo si Zion at humiway ng magdilim ng tuluyan ang buong paligid.
"Hinimatay Amp! Hoy kaibigan niyo nahimatay!"

***********

Nagising ang diwa ko ng maramdaman ang malambot na kamay na humahaplos sa mukha ko. Unti unti Kong iminulat ang mga mata ko at napangiti ng masilayan ang kulay asul na mga mata ng panganay ko. Ang maamo at inosenting mga mata nito ay nakatingin sakin saka ngumiti.

"Daddy ko! I'm hungry pow. The dragon in my little tummy was already growling. You hear that pow?"

Napailing iling nalang ako saka bumangon at yakapin ang anak ko ng mahigpit. Kiniss ko siya sa pisngi bago ko pakawalan,nakanguso na ito ngayon.

"Where's your mommy??hmm?"

Ang cute cute ng anak ko!sarap pisilin pisngi.

"Nasa kitchen na pow. She told me to wake you up kaya di pa ako nakain." Nakanguso nitong sabi kaya natawa ako.

"Okay okay..just wait me here, maghihilamos lang si dady"
Pagkatapos Kong maghilamos ay agad Kong pinuntahan ang anak ko saka ito kinarga hanggang sa makababa kami. Naabutan namin siyang kausap si Zion sa kitchen at nagbubulungan pa ang dalawa kaya kumunot ang noo ko. Ke aga aga ,nandito agad ang kulukoy na toh?

"Mommy kow! Uncle Z!!"
Natigil lang ang dalawa sa pagbubulungan ng marinig ang sigaw ng cute na bagang babae sa bisig ko. Lumingon ito samin at agad na sumilay ang malambing na ngiti sa labi bago kinuha sakin ang anak. Valentina Lauren Marvic, panganay Kong anak,five years old. Last month lang ay nagpositive si Caira sa pregnancy test kaya tuwang tuwa naman ako.

Umiling iling ako ng makitang naglilikot si Val sa lap ng mommy niya kaya muli ko itong kinuha mula sa kanya.

"Bawal kang magpakarga at maglilikot Kay mommy, anak. She's pregnant, baka matamaan mo ang kapatid mo. Kay Uncle Z ka nalang muna" ngumuso pa ito bago nagpakandong sa uncle niya na tuwang tuwa naman.
Hinalikan ko si caira sa pisngi bago siya inasikaso sa pagkain. Ganun din ang ginawa ni Zion Kay Val na sinudubuan pa nito dahil ayaw ng gulay.

Inilapit ko ang upuan ko Kay caira bago bumulong.
"Darating mamaya ang dady mo,hihiramin daw muna si Val hanggang bukas.."
Tumaas ang kilay nito at tinignan ako ng nakangisi

"So?? Ano ngayon?" Kinagat ko ang ibabang labi ko bago nagsalita

"Baby naman..Alam mo na yun. Let's make love habang may pagkakataon. Gawin nating kambal ang susunod na anak natin" mahina at malambing kong bulong dahilan para lumawak ang ngisi niya pagkatapos ay di makapaniwalang umiling.

"Tigang na tigang na ba yan?? Di ka makascore sakin kasi palaging nandiyan anak mo?"
Ngumuso ako at isinubsob ang mukha sa leeg niya.Totoo naman sinabi niya, sa tuwing gagawa kami ng milagro palaging istorbo ang panganay ko. Nakikitulog pa sa kwarto namin kahit may kanya naman siya.

"Cai cai...kapag di ka pumayag ipapasalvage ko kuya Lorenz mo"
Tumawa lang ito at tumango kaya ngumisi ako. Ayos!

Maganda akong kumain ng umagahan pagkatapos ay pinabihisan ko na si Val at inimpake ang damit nito sa maliit na backpack.  Nakanguso lang ito ng ibigay ko ang bag niya.
"Oh anak,mag enjoy ka lang sa pupuntahan niyo ng lolo mo ah,sabihin mo wag ka munang iuwi bukas,bonding muna kayo"
Lalong bumaba ang nguso nito

"Daddy..parang ayaw mo na akong pabalikin dito" malungkot na aniya kaya Ngumiwi ako.

"Of course not!Mamimiss ko kaya baby girl ko. Pakabait ka doon ah?O sige..ihahatid na kita—"

"But it's still early!"

"It's better to be early than late,baby. Let's go ng makapagsimula na."

"What po?"

"Wala..Tara na anak,excited na ako—este ikaw pala"

My world was dark,lifeless and chaotic until Caira came in to my life. She became the center of my everything. The only good thing that happened to me, she's the woman that doesn't need protection from any man but still accept my love and the whole me. From the beginning til the end,my love for her will never end.

************
THE END
************